Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 kwietnia 2019 roku

Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie Wydział III Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący SSR Joanna Polak-Kałużna

Protokolant Paulina Świątek

po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2019 roku w Dzierżoniowie na rozprawie sprawy

z powództwa F. M.

przeciwko J. M.

o podwyższenie alimentów

I.  podwyższa od pozwanego J. M. alimenty na rzecz powoda F. M. z kwoty po 600 zł miesięcznie, ustalone ugodą zawartą przed Sądem Rejonowym w Dzierżoniowie w dniu 4 października 2016 roku w sprawie III RC 203/16 do kwoty po 800 zł (osiemset złotych) miesięcznie, począwszy od dnia 24 października 2018 roku, płatne z góry do 10 - tego dnia każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, do rąk M. J. jako przedstawicielki ustawowej powoda;

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

III.  nakazuje pozwanemu uiścić na rzecz Skarbu Państwa (Kasa Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie) kwotę 120 zł tytułem opłaty sądowej, od ponoszenia której powód był zwolniony;

IV.  wyrokowi w pkt I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

Przedstawicielka ustawowa powoda F. M. w pozwie z dnia 23 października 2018 roku wniosła o podwyższenie od pozwanego J. M. alimentów na rzecz powoda z kwoty po 600 zł miesięcznie, ustalonych ugodą zawartą przez Sądem Rejonowym w Dzierżoniowie w dniu 04 października 2016 roku w sprawie IIIRC 203/16 do kwoty po 1100 zł miesięcznie oraz złożyła wniosek o zabezpieczenie.

Na uzasadnienie pozwu podała, że z roku na rok koszty utrzymania dziecka rosną, ze względu na to, że ceny artykułów spożywczych jak i opłaty za media i czynsz wzrastają. Matka powoda stwierdziła, że powód jest coraz starszy i ma coraz większe potrzeby, że wzrosły koszty wyprawki i artykułów szkolnych, koszty odzieży i zakupu obuwia są także większe, że małoletni F. chce również uczęszczać na zajęcia dodatkowe, a nadto potrzebuje wsparcia psychologa, ponieważ od początku roku ma trudności w nauce, których w poprzednim roku nie było, a wychowawczyni zwróciła uwagę, że powód jest rozkojarzony, nie potrafi się skupić na zadaniu, a oceny się pogorszyły. Przedstawicielka ustawowa wskazała ponadto, że z dniem 01 października 2018 roku straciła pracę, że jest zarejestrowana jako osoba bezrobotna z prawem do zasiłku, co zmniejszyło jej możliwości zapewnienia F. życia na dotychczasowym poziomie w związku z tym wnosi o podwyższenie alimentów. Stwierdziła też, że poprzednio „brała nadgodziny” by zaspokoić potrzeby syna, odmawiała sobie przyjemności, a pozwany żył bez presji i zmartwień skąd wziąć pieniądze na kolejne lekarstwa. Wskazała, że obecnie jej dochód z tytułu zasiłku nie pozwala na uiszczenie raty kredytu jaki wzięła na remont mieszkania, które otrzymała od gminy i w którym wykonała także kompleksowy remont pokoju powoda. Koszty utrzymania syna przedstawicielka ustawowa określiła na kwotę 1891,06 zł, w tym udział syna w kredycie w wysokości 436,04 zł, koszty psychologa 75 zł miesięcznie, udział w kosztach mieszkaniowych łącznie 293 zł, a koszty samej wyprawki z ubezpieczeniem, na kwotę 414,99 zł, zaś koszty szkolne 240 zł na rok.

Pozwany w odpowiedzi na pozew z dnia 17 grudnia 2018 roku wniósł o oddalenie powództwa w całości. W uzasadnieniu podniósł, że płaci alimenty w zasądzonej kwocie po 600 zł miesięcznie i nieprawdą jest, że cały ciężar utrzymania syna spoczywa na matce. Podkreślił, że matka powoda nie przyjmuje żadnej pomocy ze strony pozwanego i jego rodziny, a na propozycję zakupów F. wyprawki do szkoły czy też wyposażenia pokoju jednoznacznie stwierdziła, że nie chce nic od jego rodziny, a od chwili rozstania się jest nastawiona wrogo do pozwanego i jego rodziny. Pozwany podkreślił, że przedstawicielka ustawowa pozostaje w nowym związku, że w jej mieszkaniu zamieszkiwał jej parter i dwoje jego dzieci, dlatego koszty mediów znacznie się zwiększyły. J. M. wskazał też, że on także kupuje odzież dla syna, gdyż chłopiec przyjeżdża do niego bez odzieży na zmianę, że kupuje synowi zabawki, których ten nie może zabierać do domu, gdyż matka mu zabrania, nadto ponosi koszty prezentów, gdy F. idzie na urodziny swoich kuzynów ze strony ojca Ponadto pozwany raz w tygodniu płaci i zawozi syna na dodatkowe zajęcia, które F. sobie wybrał a także ponosi koszty wyjazdów na wycieczki i urlop z synem, jednak nie stać go na wyjazdy poza granice kraju, na co jednak stać M. J.. Pozwany zakwestionował miesięczne wydatki na utrzymanie syna w kwocie 75 zł jako koszt psychologa, gdyż z wypowiedzi syna wynikało, że u psychologa był ostatni raz w marcu 2018 roku, również zakwestionował wskazane w pozwie koszty paliwa wskazując, że też takie ponosi i on jeżdżąc po syna na dodatkowe zajęcia i opłacając je, a nie chce płacić za przejazdy partnera M. J., a także, że nie godzi się na spłatę kredytu na mieszkanie, gdyż o takim kredycie nie wiedział i nie wyrażał zgody na jego zaciągnięcie uważa, a matka wybiega daleko poza kanon wydatków, które powinien ponosić pozwany. Odnośnie utraty pracy przez matkę powoda J. M. wskazał, że obecny rynek pracy jest taki, że nie ma problemów ze znalezieniem pracy, a on nie będzie utrzymywał matki małoletniego, gdyż robił to w czasie wspólnego zamieszkiwania i źle na tym wyszedł. Odnośnie dołączonych do pozwu paragonów wskazał że na tych paragonach znajduje się między innymi odzież dla dziewczynki lub zakup trzech takich samych klocków lub zakup 15 zeszytów i stwierdził, że na pewno nie są to zakupy na potrzeby F.. Reasumując pozwany podniósł, że alimenty jakie płaci w kwocie po 600 zł są wystarczające na utrzymanie syna.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód urodził się w dniu (...) i jest jedynym dzieckiem przedstawicielki ustawowej i pozwanego.

Na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie z dnia 08 września 2014 roku powierzono M. J. wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnim F., a obowiązki i uprawnienia uczestnika postępowania J. M. w tym zakresie ograniczono do współdecydowania o sposobie leczenia w razie poważnej choroby oraz o wyborze szkoły zobowiązując matkę do udzielania na żądanie uczestnika postępowania informacji o aktualnym stanie jego zdrowia i jego rozwoju. W dniu 04 października 2016 roku rodzice małoletniego zawarli ugodę w sprawie IIIRC 203/16, w której ustalili alimenty od ojca na syna w kwocie po 600 zł miesięcznie.

Według dokonanych wówczas przez Sąd ustaleń, matka powoda pracowała w sklepie (...) w P. jako kasjer - sprzedawca i zarabiała 1600-1700 zł miesięcznie, mieszkała z dzieckiem w mieszkaniu gminnym, wymagającym kapitalnego remontu, na którego remont wzięła kredyt w wysokości 35.000 zł. Ojciec utrzymywał kontakt z synem mając ustalone kontakty raz w tygodniu i w co drugi weekend. W tamtym czasie powód chodził do przedszkola, którego koszt wynosił 250 zł miesięcznie, uczęszczał na dodatkowe zajęcia na basen, a także na urodziny kolegów.

Pozwany po rozstaniu się z matką powoda zamieszkał w domu swoich rodziców, zarabiał 1355,69 zł netto miesięcznie.

Rodzice powoda pozostają w złych relacjach, przedstawicielka ustawowa w przeszłości chciała zmienić nazwisko syna w toku postępowania sądowego, jednak jej wniosek został oddalony.

Dowód: - odpis skrócony aktu urodzenia powoda – karta 7,

- post. Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie w sprawie IIINsm 323/14 – karta 8,

- ugoda w sprawie III RC 203/16 Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie - karta 9,

- akta Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie w sprawie III Rc 203/16

Powód F. M. ma obecnie 9 lat, jest uczniem klasy II szkoły podstawowej, jest to szkoła publiczna, chłopiec je obiady w szkole, a koszt jednego obiadu to 8 zł, w poprzednim roku szkolnym - 7 zł, co przy uwzględnieniu 20 dni nauki – daje kwotę 160 zł miesięcznie, jednak często je mniej obiadów. Dodatkowo na poczet wydatków szkolnych matka zapłaciła do 4 stycznia 2019 roku - 50 zł rocznie za ubezpieczenie, 40 zł na radę rodziców, 72 zł za basen, 18 zł za teatr, 20 zł za koncerty muzyczne, 30 zł za zabawę mikołajkową, 50 zł za wycieczkę i drobne kwoty za wyjazd do szkoły leśnej i udział syna w zajęciach artystycznych na terenie szkoły.

Wyprawka powoda do szkoły w roku szkolnym 2018/2019 łącznie z ubezpieczeniem kosztowała 350,98 zł. Przedstawicielka ustawowa powoda zwróciła się do pozwanego o zwrot połowy tych kosztów, a w odpowiedzi uzyskała informację, że 500 zł „płaci na wyprawkę państwo”, zatem on przekaże jej połowę z nadwyżki tj. 25,49 zł.

W wakacje 2018 roku powód wraz z matką był na wyjeździe wakacyjnym u rodziny oraz w L., gdzie pojechał wraz z matką w pięcioosobowej grupie, koszt wyjazdu powoda to 300 zł za bilet i 400 zł kosztów pobytu, gdyż cała pięcioosobowa grupa wydała 2000 zł.

Przedstawicielka powoda bywa z synem w kinie, jednorazowe wyjście to około 45 zł za 2 osoby, chodzi z nim na pizzę, bywa w parkach rozrywki.

W ostatnim czasie matka powoda, która z zawodu jest architektem wnętrz przeprowadziła remont pokoju syna, nadając mu nowoczesny wygląd zgodny z zainteresowaniami syna, umieszczając w pokoju wiele gadżetów związanych z motoryzacją. Przedstawicielka ustawowa nie przedstawiła szczegółowego wyliczenia kosztów remontu pokoju syna. W oparciu o złożone przez matkę fotografie koszt remontu pokoju F. ustalono na co najmniej 2400 zł, gdyż koszt samej lampy w kształcie motocykla (fotografia karta 85) to ponad 400 zł, pufy - piłki 100-200 zł, nowoczesnego krzesła 200 zł, do czego należy doliczyć koszty wykonania podwieszanego oświetlenia i pozostałego wyposażenia pokoju, który poprzednio był w stanie wymagającym generalnego remontu. F. cieszy się z wykonanego remontu.

Powód nie uczęszcza na dodatkowe zajęcia z języka angielskiego, chociaż matka chciałaby miały one miejsce, F. także, jednakże matce brakuje na nie środków.

W związku z dorastaniem powoda oraz wzrostem cen wzrosły wydatki matki na zakup odzieży i obuwia dla powoda o co najmniej 50 zł miesięcznie w porównaniu z październikiem 2016 roku, gdy ustalano ostatnie alimenty, z tych samych powodów co najmniej o 100 zł miesięcznie wrosły wydatki na wyżywienie F., a o 50 zł łączne wydatki związane z jego leczeniem w tym dentystycznym (lakowanie zębów), rekreacją i rozrywkami ponoszone przez matkę takie jak wyjścia do kina, do parku trampolin. Matka powoda uczęszcza z synem do okulisty w ramach NFZ, planuje także wizytę u ortopedy, która będzie odpłatna, gdyż F. krzywi nóżki. W leczeniu i jego kosztach nie uczestniczy pozwany.

Dowód: - korespondencja rodziców powoda – karta 14-16,

- paragony fiskalne i faktury zakupu – karta 25-28, 35, 38-58, 82,

- dowody płatności za obiady – kart 29-31,

- dokumentacja wydatków związanych z wyjazdem do L. – karta 32-34,

- dowody wstępu do parków rozrywki – karta 36-37,

- zestawienie wydatków szkolnych sporządzone przez wychowawcę – karta 79,

- informacja o wydatkach szkolnych – karta 80,

- fotografie pokoju powoda po remoncie – karta 83-85,

- przesłuchanie przedstawicielki ustawowej powoda - karta 100,

- przesłuchanie pozwanego – karta 101,

M. J. była zatrudniona w firmie (...) do dnia 30 września 2018 roku jako kasjer sprzedawca, przestała pracować wskutek upływu okresu na jaki zawarto umowę. W 2107 roku jej dochód wyniósł 30.901,95 zł rocznie. Od dnia 12 października 2018 roku została zarejestrowana jako bezrobotna z prawem do zasiłku w kwocie 847,80 zł brutto przez pierwsze 90 dni zasiłku, a następnie w kwocie 665,70 zł, prawo do zasiłku ustalono do dnia 4 października 2019 roku.

Do sierpnia 2018 roku wraz z powodem i jego matką zamieszkiwał jej partner z dwojgiem dzieci, obecnie powód mieszka jedynie z matką, która nie pozostaje w nowym związku. Czynsz za mieszkanie w kwietniu 2019 roku wzrósł do kwoty 303 zł, gdyż wzrosły opłaty za wywóz śmieci z 14 zł na 21 zł. Koszt łącznych wydatków związanych z utrzymaniem mieszkania w związku ze wzrostem cen wody i pozostałych mediów w porównaniu z 2016 roku wzrósł za mieszkanie zajmowane przez powoda wraz z matką (przy rozliczeniu dwóch osób) o około 50 zł co jest związane ze wzrostem cen.

W związku z obniżeniem dochodów przedstawicielka ustawowa uzyskała dodatek mieszkaniowy w wysokości 200 zł,

W przeszłości uczestniczka postępowania korzystała z pomocy psychologa odnośnie syna, u którego wystąpiła zmiana zachowania połączona z obniżeniem nastroju, co miało miejsce w czasie, gdy jego matka pozostawała w nowym związku. Wizyty były odpłatne,

Od grudnia 2018 roku matka powoda rozpoczęła staż, na który została skierowana z urzędu pracy. Z tego tytułu uzyskuje stypendium w wysokości 120 % zasiłku (poniżej 1000 zł) jednakże nie poszukuje obecnie pracy na pełnym etacie, gdyż liczy, że zakończenie stażu pozwoli jej na znalezienie lepszej pracy.

Przedstawicielka ustawowa, która jest z zawodu architektem wnętrz rozważała rozpoczęcie działalności gospodarczej związanej ze świadczeniem usług w tym zakresie, jednak obawiała się braku stałej pensji, że nie będzie miała z czego zaspokoić potrzeb dziecka. Z powyższych powodów M. J. projektowaniem wnętrz zajmuje się dorywczo, a uzyskiwane dochody to kwoty 100-200 zł, a z założeniem działalności gospodarczej czeka na uzyskanie stałej umowy i będzie to wykonywać dorywczo.

Dowód: - decyzja Starosty (...) – karta 10, 76-77,

- świadectwo pracy M. J. – karta 11,

- notatka psychologiczna – karta 12-13,

- informacje do dodatku mieszkaniowego – karta 17,

- przelewy na wydatki mieszkaniowe – karta 18-20, 24,

- faktury i zestawienia wydatków za prąd, gaz, telefon – karta 21-23,

- paragony zakupu – karta 25-58,

- zaświadczenie z PUP w D. – karta 69,

- deklaracja podatkowa M. J. za 2017 rok – karta 70-73,

- umowa o pracę M. J. z dnia 1 października 2017 roku – karta 75,

- przesłuchanie przedstawicielki ustawowej powoda - karta 100,

- przesłuchanie pozwanego – karta 101,

Pozwany jak poprzednio pracuje jako sprzedawca zarabia 2100 zł brutto miesięcznie, nie szuka lepszej pracy, gdyż szefowa mu gotuje obiady, traktuje go jak syna, udostępnia samochód służbowy, umożliwia uzyskiwanie wolnych dni w czasie gdy spotyka się z F..

Pozwany w czasie wakacji był z synem przez 1 dzień w Z., mieszkał wówczas u rodziny gdzie przebywali przez tydzień, na wyjazd pojechał autem brata, który przebywa w Anglii.

Pozwany remontuje mieszkanie brata, w którym zamierza zamieszkać w tym roku i wyprowadzić się z domu rodziców.

Pozwany opłaca zajęcia powoda z garncarstwa, które ten sobie wybrał i wozi go na te zajęcia.

Prezenty na urodziny kolegów, na które idzie powód kupuje zarówno ojciec jak i matka.

Dowód: - deklaracja podatkowa J. M. za 2017 rok – karta 89-90,

- zaświadczenie o dochodach pozwanego – karta 91,

- przesłuchanie przedstawicielki ustawowej powoda - karta 100,

- przesłuchanie pozwanego – karta 101,

Powiatowy Urząd Pracy w D. w okresie 6 miesięcy na przełomie 2018/2019 roku posiadał wiele ofert pracy dla sprzedawców z wynagrodzeniem od 1750 zł do 2250 zł brutto oraz dla osób bez zawodu – z wynagrodzeniem od 1050 zł do 2500 zł brutto.

Dowód: - informacja PUP w D. – karta 98

Sąd zważył ponadto, co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie. Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy pozwala, zdaniem Sądu nie pozwala na uwzględnienie powództwa w całości, ponad kwotę 800 zł.

W rozpatrywanej sprawie zastosowanie znajduje przepis art. 138 k.r.i o., zgodnie
z którym w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Przez wyrażoną w tym przepisie zmianę stosunków rozmieć należy istotne zwiększenie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji, albo istotne zwiększenie się usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, wskutek czego ustalony wcześniej zakres obowiązku alimentacyjnego wymaga skorygowania.

Mając na uwadze powyższy przepis, jak również normę wyrażoną w przepisie
art. 135 § 1 k.r.i o., zgodnie z którą zakres obowiązku alimentacyjnego zależy z jednej strony od usprawiedliwionych potrzeb osób uprawnionych do alimentacji z drugiej zaś uwarunkowany jest możliwościami zarobkowymi i majątkowymi osób zobowiązanych, Sąd ustalił wysokość środków niezbędnych do utrzymania i wychowania powoda, jak również aktualne możliwości zarobkowe i majątkowe jego rodziców i wielkości te rozważył
w kontekście potrzeb oraz możliwości zarobkowych stron, jakie znalazły się u podstaw uzgodnionych alimentów w sprawie III RC 203/16 Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie, co miało miejsce niemal 2,5 roku temu.

Powyższe uregulowania pozwalają na dostosowanie rozmiarów wysokości alimentów do aktualnej sytuacji osób uprawnionych i zobowiązanych. W niniejszej sprawie sama okoliczność, iż ostatnie ustalenie alimentów miało miejsce niemal 2,5 roku temu uzasadnia żądanie ich zmiany, jednakże przy ich zmianie należy uwzględnić nie tylko sytuację materialną i potrzeby osób uprawnionych, ale także osób zobowiązanych do alimentacji.

Ustalając możliwości zarobkowe zobowiązanego do alimentacji pozwanego J. M., Sąd oparł się ustaleniach poczynionych w czasie ostatniej sprawy o alimenty oraz wziął pod uwagę twierdzenia pozwanego złożone w czasie jego przesłuchania oraz dowody z dokumentów o wysokości jego wynagrodzenia. Pozwany pracuje w tej samej firmie jak poprzednio, uzyskuje minimalne wynagrodzenie, nie ma nikogo pod opieką i mimo to nie szuka lepiej płatnej pracy, co jest jego wyborem, gdyż jak wskazał w obecnej pracy poza wynagrodzeniem uzyskuje dodatkowe benefity, które są dla niego istotne. Wg twierdzeń przedstawicielki powoda pozwany przerwał studia informatyczne. Poza powodem pozwany nie ma nikogo na utrzymaniu.

Z powyższego wynika, że sytuacja finansowa pozwanego jest lepsza niż przekonuje, pozwala mu na godne życie, do tego stopnia, że remontuje mieszkanie brata i chce zamieszkać osobno mimo, że ma nieodpłatne mieszkanie u rodziców. Uwzględniając powyższe Sąd określił możliwości zarobkowe pozwanego na kwotę co najmniej 2500 zł brutto, gdyż tyle co najmniej mógłby zarobić gdyby poszukał innej pracy np. w okolicach W., gdzie powszechnie wiadomym jest, że dojeżdża wielu mieszkańców tutejszego rejonu dowożonych przez pracodawców lub przyjął ofertę pracy z biura pracy w D..

Pozwany jest osobą zdrową, zdolną do pracy.

Jako osoba zobowiązana do alimentacji pozwany powinien dokładać wszelkich starań, podejmować dodatkowe zatrudnienie, by móc zapewnić zaspokojenie potrzeb małoletniemu synowi, wobec, którego ciąży na nim obowiązek alimentacyjny, nawet kosztem własnych potrzeb, czego pozwany nie czyni, nie szukając bardziej dochodowej pracy, kierując się własną wygodą.

Po określeniu, we wskazany sposób kondycji finansowej pozwanego Sąd ustalił również, jakie możliwości zarobkowe ma przedstawicielka ustawowa powoda, na której również ciąży obowiązek alimentacyjny wobec F. M.. Wysokość jej dochodów Sąd ustalił na podobnym poziomie jak pozwanego mimo, że obecnie w okresie przejściowym jej sytuacja jest trudniejsza w związku z utratą pracy i pozostawaniem na stażu z Powiatowego Urzędu Pracy. Uzupełnieniem dochodów M. J. w okresie przejściowym jest dodatek mieszkaniowy w wysokości 200 zł, który utraci, gdy jej dochody ulegną podwyższeniu oraz dodatkowe dochody z usług związanych z projektowaniem wnętrz.

Przy tak ustalonych możliwościach zarobkowych i majątkowych rodziców powoda, kierując się normą prawną wyrażoną w przepisie art. 135 § 1 k.r.i o., zgodnie z którym zakres świadczeń alimentacyjnych powinien być adekwatny do usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego do alimentacji, Sąd rozważył jakie zmiany nastąpiły w zakresie kosztów utrzymania i wychowania powoda. Wyniki przeprowadzonego postępowania dowodowego pozwalają, zdaniem Sądu przyjąć, że łączne koszty utrzymania powoda wzrosły o co najmniej 400 zł.

Kierując się względami doświadczenia życiowego i powszechną wiedzą na temat wzrostu cen w ostatnich latach oraz coraz wyższych wydatków związanych z dorastaniem dziecka Sąd ustalił, że wzrost wydatków ponoszonych przez matkę na odzież i obuwie F. nastąpił o co najmniej 50 zł (w poprzednim procesie wskazywała 100 zł czego ojciec nie kwestionował), wzrost wydatków na leczenie w tym stomatologiczne oraz rekreację i rozrywki łącznie o co najmniej 50 zł, a wzrost wydatków na wyżywienie dziewięciolatka to co najmniej 100 zł, gdyż w tym zakresie wzrost cen i wydatków na dorastające dziecko jest największy. Matka powoda w poprzednim procesie wskazywała, że koszt wyżywienia F. to 200 zł, a pozwany tego nie kwestionował, zatem przyjęcie obecnie tych kosztów na poziomie 300 zł (10 zł dziennie) nie może być uznane za zawyżone mimo, że chłopiec je obiady w szkole, a w niektóre weekendy bywa u ojca. Znaczny wzrost cen artykułów spożywczych jest faktem notoryjnym, nie wymagającym dowodu, a wzrost wydatków na rekreację dorastających dzieci wynika z działania świadomych rodziców, którzy w ten sposób odciągają dzieci od świata wirtualnego.

Rozważając zasadność pozwu Sąd nie mógł przyjąć za uwodnione wszystkich wydatków wskazywanych przez matkę wynikających z dołączonych faktur i paragonów fiskalnych, gdyż wiele z nich zdawało się dotyczyć wydatków innych niż na utrzymanie F., chociażby dokumentowane na karcie 44, 46 wydatki na akcesoria dla dziewczynek, czy też zakup biletu do kina dla trzeciej osoby (karta 35).

Ustalając nową wysokość alimentów Sąd uznał, że nie ma wpływu na ich wysokość wskazywany przez matkę wzrost wydatków szkolnych, w tym kosztów wyprawki czy zakupu ubezpieczenia oraz opłat szkolnych, gdyż wydatki te zastąpiły poprzednie wydatki związane z uczęszczaniem powoda do przedszkola. Z tych samych względów Sąd nie uwzględnił wskazywanej przez matkę zwyżki wydatków na paliwo celem dowożenia syna, gdyż te koszty także występowały poprzednio w toku procesu z 2016 roku, a mimo wzrostu cen paliw nie mają one wpływu na wzrost alimentów, skoro obecnie F. sam chodzi do szkoły, czyli dowożenie jest konieczne w mniejszym zakresie.

Sąd uznał ponadto, że za podwyższeniem alimentów nie przemawiają wskazywane przez matkę koszty psychologa, szczególnie że był to koszt przejściowy, który nie istnieje od grudnia 2018 roku, a nadto wydatek ten wynikał nie z przyczyn leżących po stronie pozwanego czy powoda, lecz wskutek zmian w życiu chłopca związanych z nowym związkiem matki i budowaniem nowej rodziny, w której F. nie umiał się odnaleźć.

Odnośnie kosztów kredytu podnoszonych w pozwie nie można także tych kosztów zaliczyć jako wydatków na utrzymanie powoda, a jedynie za takie należało potraktować wydatki poniesione przez przedstawicielkę ustawową na remont pokoju syna. W sprawie nie budzi wątpliwości, że pokój ten wymagał generalnego remontu, sam pozwany przyznał, że mieszkanie socjalne, które M. J. dostała było w ruinie, zaś obecnie pokój chłopca wygląda niemal jak z folderu reklamowego i jest dla F. powodem do radości. Dlatego też Sąd uznał, że wydatki na remont pokoju, przyjęte w łącznej wysokości około 2400 zł zostaną rozliczone w dłuższym okresie, co miesięcznie daje koszt 100 zł i tę kwotę należało obecnie uwzględnić przy ustalaniu nowych alimentów, gdyż był to wydatek uzasadniony, a jednocześnie adekwatny do sytuacji majątkowej obojga rodziców, którzy są zdolni do pracy, a poza F. nie mają nikogo na utrzymaniu

Do kosztów utrzymania powoda Sąd zobowiązany był zaliczyć 1/2 wydatków ponoszonych przez matkę na utrzymanie wspólnego mieszkania i przyjął, że w tym zakresie wzrost w przeliczeniu na powoda wynosi 50 zł jednakże uwzględnił w tym nie tylko koszty rachunków za czynsz i media, ale także wzrost cen środków czystości niezbędnych do utrzymywania mieszkania.

Odnośnie pozostałych wydatków na utrzymanie powoda wskazywanych przez matkę Sąd przyjął, że powód, który chce chodzić na dodatkowe zajęcia z angielskiego ma prawo z nich korzystać, szczególnie, że od września 2019 roku będzie uczniem klasy III, a ich koszt ustalił na kwotę co najmniej 50 zł i także tę kwotę uwzględnił przy podwyższeniu alimentów. Sąd uznał bowiem, że zasądzenie tej kwoty od października 2018 roku pozwoli matce na poniesienie tych kosztów w nowym roku szkolnym, nawet jeżeli faktyczne wydatki w rozliczeniu miesięcznym będą wyższe, co jest bardzo prawdopodobne.

Reasumując należy stwierdzić, że uzgodniona w 2016 roku kwota alimentów w chwili obecnej nie odpowiada potrzebom powoda. Dlatego doszło do podwyższenia ustalonych alimentów do kwot po 800 zł miesięcznie, począwszy od dnia wniesienia pozwu w niniejszej sprawie, uznając, iż kwota ta odpowiada połowie miesięcznych kosztów utrzymania powoda i możliwościom majątkowym i zarobkowym ojca powoda, który oprócz niego nie ma nikogo na utrzymaniu. Zresztą sytuacja finansowa pozwanego także uległa poprawie, poprzednio zarabiał około 1355 zł netto, a obecnie 1530 zł netto i uzyskuje dodatkowe niematerialne benefity i nie szukając lepszej pracy.

Oboje rodzice zobowiązani są do ponoszenia kosztów utrzymania dziecka. Osoba zobowiązana do alimentacji powinna w pełni wykorzystywać swoje siły, kwalifikacje i uzdolnienia w celu uzyskiwania niezbędnych dochodów na zaspokojenie usprawiedliwionych potrzeb osób uprawnionych do alimentów. Zarówno ojciec jak i matka powinni dołożyć wszelkich starań i podjąć odpowiednie zatrudnienie, aby zapewnić odpowiedni poziom życia swoim dzieciom. Zobowiązany do alimentacji powinien uczynić zadość swojemu obowiązkowi, choćby wiązało się to z istotnym uszczerbkiem i powodowało obniżenie stopy życiowej. W niniejszej sprawie matka zapewnia synowi codzienne utrzymanie, sprawuje opiekę nad nim, wychowuje go i wykonuje codzienne czynności w stosunku do niego, mimo utraty pracy stara się zapewnić synowi byt na dobrym poziomie, czego wyrazem jest choćby remont pokoju chłopca. Pozwany wprawdzie pomaga w wychowaniu syna, uczestniczy w jego procesie edukacji dowożąc go na dodatkowe zajęcia, spędza z nim niektóre weekendy i czas w okresie wakacji - gdy syn jest pod jego opieką, jednakże to na matce ciąży obowiązek zapewnienia synowi całorocznej odzieży i obuwia, leczenia, wyposażenia szkolnego czy wyżywienia przez pozostałe dni.

Sąd uznał, że alimenty w kwocie po 800 zł miesięcznie są adekwatne do możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego, który jest zdrowym człowiekiem, mogącym poszukiwać lepszego zatrudnienia.

Wobec uznania, że przedstawicielka ustawowa nie udowodniła wzrostu wydatków o kwotę 1000 zł, która podzielona na oboje rodziców uzasadniałby podwyższenie alimentów do kwoty 1100 zł miesięcznie – oddalono powództwo ponad kwotę 800 zł.

Uściślając obowiązek pozwanego wskazano termin, w którym mają być uiszczane miesięczne raty alimentacyjne, zaś orzeczenie o odsetkach znajduje oparcie w art. 481 § 1 k.c.

Orzeczenie o kosztach oparto na treści art. 13 i 113 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych z dnia 28 lipca 2005 roku (Dz. U. Nr 167, poz. 1398)

Rygor natychmiastowej wykonalności został nadany orzeczeniu na mocy przepisu art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c.