Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 września 2016 roku

Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Mirosława Kurek – Będkowska

Protokolant: Beata Olewińska

po rozpoznaniu w dniu 09 września 2016 roku w Dzierżoniowie

na rozprawie sprawy z powództwa K. B.

przeciwko I. S. i P. W.

o zwolnienie zajętych przedmiotów spod egzekucji

oddala powództwo.

UZASADNIENIE

Powódka K. B. wystąpiła przeciwko pozwanym I. S. i P. W. o zwolnienie od egzekucji zajętych w dniu 18 czerwca 2015 roku przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w D. W. S. w sprawie egzekucyjnej o sygnaturze akt (...)ruchomości w postaci: roweru S. S. X. koloru czarnego o wartości 1.500 złotych, stołu i 4 krzeseł koloru białego o wartości 800 złotych oraz dwóch leżaków tarasowych ze stolikiem o wartości 200 złotych.

Uzasadniając żądanie pozwu wskazała, że wszystkie objęte żądaniem pozwu ruchomości stanowią jej własność, bowiem rower S. został przez nią nabyty w dniu 18 września 2014 roku od (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Pozostałe rzeczy przywiozła ze Z., gdzie kiedyś mieszkała i pozostawiła je u pozwanego i u córki, gdyż w swoim mieszkaniu nie ma miejsca. Dodała nadto, że u córki spędza większość czasu często nawet nocując.

W odpowiedzi na pozew pozwana I. S. wniosła o oddalenie powództwa w całości. Zaznaczyła, że przedłożona do pozwu faktura VAT nie wskazuje jednocześnie, jakie przedmioty są nią objęte. Zwróciła również uwagę na datę wystawienia faktury oraz paragonu fiskalnego wystawionego w oparciu o tą fakturę.

Na rozprawie w dniu 13 listopada 2015 roku pozwany P. W. oświadczył, iż popiera powództwo.

Sąd ustalił i zważył, co następuje.

W świetle przepisów art. 841 paragrafów 1 i 2 Kodeksu postępowania cywilnego osoba trzecia może w drodze powództwa żądać zwolnienia zajętego przedmiotu od egzekucji, jeżeli skierowanie do niego egzekucji narusza jej prawa, przy czym powództwo może wnieść w terminie miesiąca od dnia dowiedzenia się o naruszeniu prawa chyba, że inny termin jest przewidziany w przepisach odrębnych. Powództwo o zwolnienie zajętego przedmiotu od egzekucji stanowi środek merytorycznej obrony osoby trzeciej, której prawa zostały przez egzekucję naruszone. Powództwo ekscydencyjne w przeciwieństwie do powództwa opozycyjnego nie jest ukierunkowane na zwalczanie tytułu wykonawczego, ale zmierza do przeciwstawienia się prowadzeniu egzekucji z określonego przedmiotu. Podstawa do wytoczenia powództwa o zwolnienie zajętego przedmiotu od egzekucji występuje wówczas, gdy w toku zajęcia zostały naruszone prawa osoby trzeciej, na przykład dana rzecz jest własnością tej osoby, przy czym chodzi o naruszenie tego rodzaju, że doszło do zajęcia takiego składnika majątkowego, z którego wierzyciel nie ma prawa zaspokoić swojej wierzytelności.

Warto jednocześnie podkreślić, że powódka wystąpiła z powództwem o zwolnienie tych przedmiotów od egzekucji w terminie określonym w przepisie art. 841 paragraf 3 Kodeksu postępowania cywilnego. Zajęcia tych przedmiotów komornik dokonał w dniu 18 czerwca 2015 roku, co wynika wprost z protokołu zajęcia znajdującego się w aktach egzekucyjnych o sygnaturze (...), natomiast powództwo w tej sprawie wytoczyła ona w dniu 16 lipca 2015 roku.

W rozpoznawanej sprawie powódka powołała się na okoliczność, że jest właścicielką spornych ruchomości, a tym samym ich zajęcie i spieniężenie w celu zaspokojenia długów dłużnika P. W. stanowiłoby naruszenie jej praw do nich. Oczywistym jest przy tym, że na powódce w świetle przepisu art. 6 Kodeksu cywilnego spoczywał ciężar dowodu co do tego, że jest właścicielką objętych żądaniem pozwu ruchomości.

W ocenie składu orzekającego powódka nie wywiązała się z tego obowiązku i nie udowodniła, że przysługuje jej prawo własności, co do tych przedmiotów.

Na poparcie podniesionych w pozwie zarzutów powódka przedłożyła jedynie fakturę VAT z dnia 18 września 2014 roku wraz z paragonem do tej faktury z dnia 18 września 2014 roku wskazując, iż dokumenty te potwierdzają, iż w dniu 18 września 2014 roku nabyła od (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w B. zajęty w dniu 18 czerwca 2015 roku przez komornika rower. Analizując treść tego dokumentu Sąd przede wszystkim stwierdził, iż w żadnym wypadku nie wynika z niego, aby zajęty przez komornika rower marki S. (...) był tym samym, który został ujęty w tej fakturze. Po drugie nie można stracić z pola widzenia faktu, iż rower w rzeczonej fakturze ma wartość 2.767 złotych 50 groszy, a zatem niemożliwym jest to by zaledwie 9 miesięcy później jego wartość kształtowała się na poziomie 1.500 złotych. Sąd nie dał też wiary twierdzeniom powódki K. B. i pozwanego P. W. oraz świadka M. W. - córki powódki, a zarazem byłej żony pozwanego w części dotyczącej okoliczności wystawienia tej faktury przez (...) Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Z pozwu oraz z faktury VAT i dołączonego do tej poz... do tej faktury paragonu fiskalnego, wprost bowiem wynika, że K. W. nabyła w drodze sprzedaży w wymienionej fakturze ruchomości. W trakcie procesu powódka próbowała zaś nieudolnie wykazać, że w wymienionej fakturze przedmioty otrzymała w drodze kompensaty od firmy (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z tytułu udzielonej przez nią pożyczki w kwocie aż 300.000 złotych. Niestety na pytanie Sądu powódka nie potrafiła sobie nawet przypomnieć, kiedy miałaby udzielić takiej pożyczki, na jaki okres, skąd miała część pieniędzy, bo 150.000 posiadała ze sprzedaży mieszkania w Z., a co najważniejsze, kiedy i w jakich kwotach otrzymała zwrot tej pożyczki. Ponadto twierdzenia jej były o tyle niewiarygodne albowiem pozwany zeznał, że po sprzedaży mieszkania w Z. powódka nabyła lokal mieszkalny na ulicy (...) w P.. Twierdzenia powódki i pozwanego były, więc w tym przypadku sprzeczne skoro ona twierdziła, że pieniądze ze sprzedaży mieszkania przeznaczyła na rzekomą pożyczkę. W dalszej kolejności Sąd nie dał wiary twierdzeniom powódki i pozwanego P. W. oraz świadka M. W. jakoby powódka ze swojego mieszkania w Z. przywiozła zajęte przez komornika w dniu 18 czerwca 2015 roku 2 leżaki tarasowe ze stolikiem oraz stół z 4 krzesłami. Po pierwsze należy bowiem zwrócić uwagę na fakt, iż powódka twierdziła, że meble te nabyła wiele lat temu do swojego mieszkania, podczas gdy z dowodu w postaci płyty CD zawierającej filmy i zdjęcia z czynności egzekucyjnych prowadzonych w miejscu zamieszkania dłużnika wynika, iż przedmioty te na pewno nie zostały nabyte wiele lat temu. Po drugie mało wiarygodne jest to by powódka takie przedmioty nabyła do mieszkania z balkonem. Po trzecie w ocenie Sądu wszystkie twierdzenia powódki i jej córki M. W., jak i pozwanego P. W. są wymyślone na potrzeby niniejszego postępowania. Twierdzenia pozwu są bowiem sprzeczne z późniejszymi ich zeznaniami i to nawet odnośnie tego, czy powódka po sprzedaży mieszkania w Z. zamieszkała z córką, czy też tylko tam czasami przebywała czasami nocując, jak to początkowo wskazywała w pozwie i jak to wynikało z zeznań pozwanej I. S.. Najistotniejsze jest jednak to, iż wersja powódki nie znajduje pokrycia w pozostałym materiale dowodowym, a w szczególności protokole zajęcia z dnia 18 czerwca 2015 roku znajdującym się w aktach sprawy o sygnaturze (...), w których dłużnik P. W. wskazał, iż to on jest właścicielem zajętych przedmiotów potwierdzając ten fakt własnoręcznym podpisem. Co więcej w oparciu o zeznania świadków W. S. i Ł. G. Sąd ustalił, że komornik dokonał zajęcia wskazanych w pozwie ruchomości na życzenie dłużnika P. W., który w obecności M. W. wprost wskazywał, że ujęte w pozwie przedmioty należą do niego. Stąd sprzeczność występująca pomiędzy tymi dowodami, a tym, co zeznali powódka i pozwany oraz świadek M. W. w ramach dowodu z przesłuchania miała istotne znaczenie dla oceny wiarygodności ich zeznań.

Reasumując, zatem w okolicznościach niniejszej sprawy Sąd nie miał żadnych wątpliwości, że prowadzenie ze spornych przedmiotów egzekucji w celu zaspokojenia długów P. W. nie prowadzi do naruszenia praw powódki.

Mając powyższe na względzie na podstawie powołanych przepisów należało orzec, jak w sentencji.