Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 stycznia 2016 roku

Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Anna Litwińska – Bargiel

Protokolant: Edyta Szmigiel

po rozpoznaniu w dniu 14 stycznia 2016 roku w Dzierżoniowie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) (...) (...) W.

przeciwko B. R.

o zapłatę kwoty 22.520,76 zł

oddala powództwo.

Sygn. akt I C 1509/15

UZASADNIENIE

Strona powodowa- (...) (...) W.złożyła w elektronicznym postępowaniu upominawczym pozew, w którym zażądała zasądzenia na swoją rzecz od pozwanego B. R.kwoty 22 520,76 zł z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP od dnia 15 września 2015 r. do dnia zapłaty.

Na uzasadnienie tego żądania wskazała, że wierzytelność dochodzona przez powoda od pozwanego wynika z braku zapłaty przez pozwanego z tytułu umowy- prosta pożyczka gotówkowa zawartej w dniu 13.03.2009r. między pozwanym a (...) Bank S.A., będącym poprzednikiem prawnym (...) Bank S.A. Pierwotna kwota kredytu wynosiła: 9662,10 zł. Z dniem 04.01.2010r. na podstawie art. 492 § 1 pkt. 1 ksh nastąpiło połączenie (...) Bank S.A. z (...) Bank S.A. Na podstawie art. 494 § 1 ksh (...) Bank S.A. wystąpił z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki (...) Bank S.A. Z dniem 01.06.2012r. na podstawie art. 492 § 1 pkt. 1 ksh nastąpiło przeniesienie całego majątku (...) Bank S.A. na (...) Bank S.A. Na podstawie art. 494 § 1 ksh (...) Bank S.A. wystąpił z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki (...) Bank S.A. Następnie w dniu 01.06.2012r. (...) Bank S.A. zmienił nazwę na (...) Bank S.A. Pozwany w sposób rażący naruszył postanowienia łączącej ich mowy, wobec czego umowa została mu wypowiedziana. Na pozwanym ciąży obowiązek zwrotu pobranych środków pieniężnych. Pierwotny wierzyciel wystawił przeciwko pozwanemu bankowy tytuł egzekucyjny i uzyskał klauzulę wykonalności. Wszczęte postępowanie komornicze nie doprowadziło do zaspokojenie roszczeń w całości. Na podstawie umowy przelewu wierzytelności z dnia 04.03.2015r. powód nabył wierzytelność pozwanego wraz z prawem naliczania odsetek. W celu ponownego wszczęcia postępowania egzekucyjnego przeciwko pozwanemu konieczne jest uzyskanie tytułu wykonawczego na rzecz powoda. Na dochodzoną kwotę wysokości 22 520,76 zł składają się następujące należności:

- 9399,44 zł tytułem niespłaconej kwoty kapitału- data wymagalności 04.05.2013r.,

- 9928,29 zł tytułem odsetek karnych naliczonych przez poprzedniego wierzyciela od kwoty niespłaconego kapitału za okres od dnia wystąpienia zaległości w spłacie do dnia 25.02.2015r., wg stopy procentowej wskazanej w umowie każdorazowo nie wyższej niż stopa odsetek maksymalnych- data wymagalności 04.04.2013r.,

- 1815,13 zł - tytułem kosztów wezwań, upomnień, opłat poniesionych przez poprzedniego wierzyciela- data wymagalności 04.05.2013r.,

- 775,13 zł – tytułem odsetek umownych naliczonych przez poprzedniego wierzyciela za okres od daty zawarcia umowy bankowej do dnia jej rozwiązania wg stopy odsetek określonej w umowie nie wyżej niż stopa odsetek maksymalnych- data wymagalności 04.05.2013r.,

- 602,59 zł tytułem odsetek karnych stanowiących czterokrotność stopy kredytu lombardowego NBP naliczane od kwoty niespłaconego kapitału od dnia 26.02.2015r. do dnia poprzedzającego dzień wniesienia pozwu w niniejszej sprawie- data wymagalności 10.09.2015r.

Powód wskazał, iż prawo naliczania odsetek wynika z treści art. 481 § 2 zd. 2 k.c. oraz umowy. Pozwany został poinformowany o zmianie wierzyciela. Powód wezwał pozwanego do dobrowolnej zapłaty całej należności w terminie 7 dni licząc od dnia otrzymania listu. Wezwanie pozostało bez odpowiedzi.

Postanowieniem z dnia 01 października 2015 r. Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie stwierdził brak podstaw do wydania nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym i przekazania sprawy do Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie.

Pismem z dnia 16 listopada 2016 r. strona powodowa uzupełniła braki formalne pozwu poprzez przesłanie pełnomocnictwa oraz podtrzymała swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 13.03.2009r. pozwany- B. R. zawarł z (...) Bank S.A. z/s w K. umowę kredytu konsumpcyjnego gotówkowego nr (...) na kwotę 9662,10 zł na okres spłaty od 08.03.2009r. do 18.03.2013r.

Dowód- umowa kredytu konsumpcyjnego gotówkowego nr (...)-k. 63-67.

W związku z powstaniem zaległości w spłacie kredytu pismem z dnia 16.09.2009r, doręczonym pozwanemu w dniu 18.09.2009r., (...) Bank S.A. wypowiedział umowę nr (...) z dnia 13.03.2009r. za zachowaniem 30 dniowego okresu wypowiedzenia. Na dzień 16.09.2009r. zaległość pozwanego wynosiła:

-405,91 zł tytułem należności kapitałowej,

- 482,52 zł tytułem odsetek umownych,

- 12,69 zł tytułem odsetek za opóźnienie naliczanych do dnia 16.09.2009r.,

50,00 zł tytułem kosztów monitów i wezwań do zapłaty.

Dowód- wypowiedzenie umowy kredytu z dnia 16.09.2009r. wraz z dowodem nadania- k. 68- 69.

W dniu 04 marca 2015r. (...) Spółka z o.o. Spółka (...)zawarła z stroną powodową- (...) (...) W.umowę przeniesienia portfela. Jak wynika z treści tej umowy w dniu 26 lutego 2015r. (...) Bank S.A.dokonał przelewu wszystkich wierzytelności wyszczególnionych w wykazie wierzytelności w formie aportu do (...) Sp. z o.o.Sp.K.A.

W dniu 20 marca 2015r. (...) Spółka z o.o. Spółka (...) i strona powodowa zawarły aneks nr (...) do w/w umowy.

Dowód- umowa przeniesienia portfela z dnia 04.03.2015r.- k. 25-28.

Pismem dnia 04 marca 2015r.pozwanego zawiadomiono, iż (...) Bank S.A.dokonał przeniesienia przysługującej mu wierzytelności z tytułu umowy (...), zawartej w dniu 13.03.2009r. wraz ze wszelkimi prawami na rzecz Spółka (...) Sp. z o.o.sp. k z siedzibą w W.. Następnie, w związku z przeniesieniem ogól praw i obowiązków przysługujących (...) Bank S.A.w spółce (...) Sp. z o.o.sp.k. na (...) Sp. z o.o.sp. k.a. oraz na postawie umowy przelewu wierzytelności z dnia 04.03.2015r. zostały przelane przez (...) Sp. z o.o.sp. k.a. na rzecz (...) (...) (...) W..

Dowód- zawiadomienie z dnia 04.03.2015r. – k. 55.

Pismem z dnia 08.04.2015r. powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 22 066,50 zł do dnia 15.04.2015r.

Dowód- wezwanie do zapłaty z dnia 08.04.2015r.- k.56.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Jeżeli pozwany nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę albo mimo stawienia się nie bierze udziału w rozprawie, sąd wyda wyrok zaoczny, o czym stanowi art. 339 § 1 k.p.c. Na mocy art. 339 § 2 k.p.c. wydając wyrok zaoczny przyjmuje się za prawdziwe twierdzenie powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa. W toku niniejszego procesu pozwany zachował postawę całkowicie bierną. Nie złożył odpowiedzi na pozew, nie stawił się także na rozprawie. W przedmiotowej sprawie spełnione zostały zatem powyższe przesłanki do wydania wyroku zaocznego. Jednocześnie w ocenie Sądu nie wystąpiły przesłanki pozytywne zawarte w treści 339 § 2 k.p.c..

Należy wskazać, że niezależnie od wynikającego z przytoczonego wyżej domniemania prawdziwości twierdzeń powoda z rzeczywistym stanem rzeczy, Sąd ma każdorazowo obowiązek krytycznego ustosunkowania się do jego twierdzeń z punktu widzenia ich ewentualnej zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy. W przypadku wątpliwości w tym przedmiocie, Sąd nie może wydać wyroku zaocznego, opierając się tylko na twierdzeniach powoda o okolicznościach faktycznych. Należy przeprowadzić postępowanie dowodowe w celu wyjaśnienia powstałych wątpliwości (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 października 1998 roku, I CKU 85/98, LEX nr 1216211; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 23 września 1997 roku, I CKU 115/97, LEX nr 1227454).

Zawarte w pozwie twierdzenia budziły poważne wątpliwości Sądu, wobec czego uznał on za konieczne przeprowadzenie postępowania dowodowego.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że przelew wierzytelności uregulowany w przepisach art. 509 k.c., w relacji dłużnik cedowanej wierzytelności, a jej cesjonariusz powoduje zmianę podmiotu, któremu dłużnik powinien spełnić świadczenie. Z chwilą dokonania cesji nabywca wierzytelności uzyskuje, bowiem status wierzyciela, przy czym nie można pomijać, że cesjonariusz nabywa w drodze przelewu tylko tyle praw, ile przysługiwało jego poprzednikowi prawnemu (cedentowi). Z powyższego wynika, że cesjonariusz nie może żądać od dłużnika świadczenia w większym rozmiarze aniżeli mógł to uczynić cedent. Sytuacja prawna dłużnika nie może ulec na skutek przelewu pogorszeniu w porównaniu z sytuacją, jaka istniała przed przelewem (por. uzasadnienie wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 14 lutego 2013 roku, V ACa 733/12, LEX nr 1289450). Należy jednocześnie podkreślić, że warunkiem otrzymania należności przez nabywcę długu jest udowodnienie, iż takie prawo przysługiwało pierwotnemu wierzycielowi (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 12 lipca 2006 roku, V CSK 187/06, „Monitor Prawniczy” 2006, nr 16, s. 849).

Ciężar dowodowy we wskazanym zakresie spoczywał zatem na stronie powodowej. Zgodnie bowiem z treścią art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z tego faktu wywodzi skutki prawne. Normie tej w warstwie procesowej odpowiadają art. 3 k.p.c., zgodnie z którym strony zobowiązane są przedstawiać dowody i art. 232 k.p.c., według którego strony są zobowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z jakich wywodzą skutki prawne.

W ocenie Sądu materiał dowodowy zgromadzony w sprawie nie dawał podstaw do uznania, ażeby zaistniały przesłanki uzasadniające obciążenie pozwanego należnościami dochodzonymi pozwem a wynikającymi z dokumentów przedstawionych Sądowi do oceny. Powód nie wykazał bowiem dostatecznie, że służy mu wierzytelność wobec pozwanego. Z dołączonych dokumentów przez powoda wynika wprawdzie fakt zawarcia przez pozwanego umowy kredytu konsumpcyjnego gotówkowego w dniu 13.03.2009r.z (...) Bank S.A. z siedzibą w K. oraz wypowiedzenie tej umowy wobec braku spłaty. Jednakże brak jest dowodów, aby prawa i obowiązku z tej umowy przeszły na rzecz powoda.

Pierwotnym wierzycielem był (...) Bank S.A.. Jak wynika z dołączonych do pozwu dokumentów powód miałby nabyć wierzytelność wobec pozwanego od (...) Sp. z o.o. sp. k.a. Natomiast nie ma wykazanego w jaki sposób (...) Sp. z o.o. sp. k.a. miałaby stać się dysponentem dochodzonej wierzytelności. Nie przesądza o tym dołączony dokument pt ,, załącznik do Aneksu do umowy przelewu wierzytelności”. Przede wszystkim w aktach sprawy brak jest dokumentu noszącego nazwę-umowy przelewu wierzytelności oraz aneksu do tej umowy. Nie wiadomo do jakiem umowy jest więc ten załącznik. Na fakt legitymacji czynnej powoda nie wskazuje także treść wezwania do zapłaty adresowanego do pozwanego. Jest to bowiem dokument prywatny i zgodnie z treścią art. 245 kpc stanowi dowód tego, że osoba, która go podpisała, złożyła oświadczenia zawarte w dokumencie.

Wskazać w tym miejscu należy, że strona powodowa jest przedsiębiorcą korzystającym z profesjonalnej obsługi prawnej. Z tych względów powinna być świadoma zasad prowadzenia procesu cywilnego i występowania w nim w charakterze strony aktywnej. Przypomnieć jednak wypada, iż strona powodowa nie może się powoływać przed Sądem na dokumenty, nawet gdyby ich treść była znana pozwanej, jeżeli nie zostały przedstawione jako dowody w sprawie. Przedstawienie dowodów w rozumieniu art. 3 k.p.c. i art. 232 k.p.c. oznacza w wypadku dowodów z dokumentów po prostu ich złożenie do akt sprawy w załączeniu do pisma procesowego albo podczas rozprawy. Zatem strona powodowa zastępowana przez profesjonalnego pełnomocnika powinna wykazać się należytą aktywnością dowodową i w zakresie dokumentów przedłożyć je Sądowi wraz z pozwem. W przypadku zaś braku dokumentów uzasadniających roszczenie winna była jeszcze przed wszczęciem procesu zwrócić się do swojego kontrahenta z umowy cesji o przekazanie dokumentów niezbędnych do dochodzenia roszczenia. Zaniechanie strony powodowej w tym zakresie może tylko zadziałać na jej niekorzyść. Uznać zatem należało, iż strona powodowa w toku niniejszego postępowania wykazała się bierną postawą.

Mając więc na uwadze, że strona powodowa nie udowodniła ich przelewu na jej rzecz dochodzonej wierzytelności, należało powództwo oddalić.