Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 września 2018 roku

Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Elżbieta Kuryło - Maciejewska

Protokolant: Joanna Antoniszyn

po rozpoznaniu w dniu 13 września 2018 roku w Dzierżoniowie

sprawy z powództwa Gminy Miejskiej D.

przeciwko S. J.

o zapłatę 3 975,65 zł

I/  oddala powództwo;

II/  zasądza od strony powodowej na rzecz pozwanego kwotę 917 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 1949/17

UZASADNIENIE

Strona powodowa Gmina Miejska D. wniosła o zasądzenie solidarnie od pozwanych A. W., S. J. i P. J. kwoty 3.975,65 zł z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztami procesu, w tym kosztami zastępstwa procesowego w kwocie 180 zł według norm przepisanych.

W uzasadnieniu strona powodowa podała w szczególności, że A. W. pozostawała głównym najemcą mieszkania położonego przy ul. (...) w D., którego właścicielem jest Gmina D.. Wraz z nią zamieszkują dorosłe osoby, tj. S. J.- syn i P. J. – wnuk. Pozwani jako najemcy zobowiązani byli płacić czynsz oraz pozostałe opłaty miesięczne za użytkowanie przedmiotowego lokalu. Ponieważ pozwani zalegali z czynszem za co najmniej 3 okresy, w dniu 16 listopada 2015 roku została wypowiedziana im umowa najmu i pozwani zobowiązani byli od czasu upływu okresu wypowiedzenia uiszczać odszkodowanie za bezumowne korzystanie z lokalu.

W lutym 2016 r. miesięczny wymiar odszkodowania z tytułu bezumownego korzystania z lokalu wyniósł 323,40 zł, w okresie od marca 2016 r. do grudnia 2016 r.- 267,57 zł, a w styczniu 2017 roku – 286,29 zł. Pozwani wbrew obowiązkowi od dłuższego czasu nie płacili należności z tytułu odszkodowania za bezumowne korzystanie z lokalu. Obecnie powód dochodzi zaległości od lutego 2016 roku do stycznia 2017 roku w łącznej wysokości 3.800,22 zł. Powód doliczył także odsetki ustawowe za zwłokę w łącznej kwocie 175,43 zł. Łącznie powód dochodzi więc kwoty 3.975,65 zł.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 17 marca 2017 r. w sprawie sygn. akt I Nc 705/17 Sąd zasądził solidarnie od pozwanych na rzecz strony powodowej kwotę 3.975,65 zł zgodnie z żądaniem pozwu oraz kwotę 649,75 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

W ustawowym terminie pozwany S. J. wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty, zaskarżając go w całości w stosunku do swojej osoby. Wniósł o oddalenie powództwa oraz zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu sprzeciwu reprezentujący pozwanego pełnomocnik zaprzeczył, by S. J. w latach 2014 -2017 zamieszkiwał w nieruchomości wskazanej w pozwie. Wskazał, iż pozwany kilka lat temu wyjechał w celach zarobkowych poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Aktualnie zamieszkuje na terenie Niemiec i nie posiada prawa do przedmiotowego lokalu, jak i nie pozostawił w nim żadnych swoich rzeczy osobistych. Z załączonych dokumentów wynika, że najemcą lokalu pozostawała A. W. i tylko do niej kierowane były pisma przedsądowe z dnia 19.10.2015 r., 16.11.2015 r., 18.11.2016 r. Z dołączonych potwierdzeń wynika, że korespondencja odbierana była przez A. W. i P. J.. Pozwany S. J. od 25.05.2011 r. pozostaje zameldowany na pobyt stały na terytorium Niemiec. Tam posiada stałą pracę i w nieruchomości położonej w D. nie przebywa od kilku lat. Wobec powyższego żądania pozwu sformułowane w stosunku do niego należy uznać za bezpodstawne.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

A. W. pozostawała głównym najemcą mieszkania położonego przy ul. (...) w D., którego właścicielem jest Gmina D.. Wraz z nią zameldowane zostały dorosłe osoby, tj. S. J.- syn i P. J. – wnuk.

Dowód:

- odpis poświadczenia zameldowania na pobyt stały – k.10

Ponieważ pozwani zalegali z czynszem za co najmniej 3 okresy, w dniu 16 listopada 2015 roku została wypowiedziana im umowa najmu i użytkownicy lokalu zobowiązani byli od czasu upływu okresu wypowiedzenia uiszczać odszkodowanie za bezumowne korzystanie z lokalu.

Dowód:

- odpis wypowiedzenia umowy o najem – k.12

Z tytułu bezumownego korzystania z przedmiotowego lokalu oraz opłat za wodę, ścieki i śmieci w okresie od lutego 2016 roku do stycznia 2017 roku strona powodowa ustaliła należność w kwocie 3.800,22 zł powiększoną o odsetki za opóźnienie w płatności w kwocie 175,43 zł, łącznie 3.975,65 zł.

Dowód:

- odpis wykazu zaległości należnych Gminie miejskiej D. – k.7;

- nota odsetkowa – k.8,

- zestawienie sald płatnika – k.9

Pismem z dnia 18 listopada 2016 r. strona powodowa wezwała pozwaną A. W. do uregulowania zaległości z tytułu opłat za bezumowne użytkowanie lokalu mieszkalnego w kwocie 3.536,18 zł, powiększonej o odsetki w wysokości 107,39 zł w terminie jednego miesiąca od daty otrzymania wezwania. Powyższe pismo zostało doręczone pozwanej A. W. w dniu 22 listopada 2016 r. Pozwana nie uregulowała tej należności.

Dowód:

- odpis wezwania do zapłaty z dnia 18 listopada 2016 r. wraz z odpisem potwierdzenia odbioru, k. 11

Pozwany S. J. od 26 maja 2011 roku jest zameldowany łącznie z żoną i dziećmi w B.. Zatrudniony jest na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony na stanowisku Kierownika D. Przyjmowania Towarów w Hurtowni (...) od 01 czerwca 2013 r. Posiada konto w P. F. ( także w okresie od 10.02.2016 r. do 24.02.2017 r.)

Dowód:

- odpis rozszerzonego potwierdzenia zameldowania na terytorium Niemiec wraz z tłumaczeniem na język polski – k.45-46,57-60;

- odpis umowy o pracę z dnia 01.06.2013 r. wraz z tłumaczeniem – k.61-65;

- uwierzytelnione tłumaczenia wyciągów z konta P. G. plus prowadzonego na nazwisko S. J. – k. 66-68;

- wydruki z wyciągów z konta P. G. plus prowadzonego na nazwisko S. J. – k.69-72.

W dniu 04 września 2015 r. pozwany S. J. zgłosił do rejestru mieszkańców w D. czasowy wyjazd za granicę do Niemiec.

Dowód:

- odpis poświadczenia wyjazdu za granicę na pobyt czasowy – k.80

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo w stosunku do pozwanego S. J. nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z przepisem art. 688(1)§1 k.c. za zapłatę czynszu i innych należnych opłat odpowiadają solidarnie z najemcą stale zamieszkujące z nim osoby pełnoletnie. Stosownie natomiast do §2 przywołanego przepisu odpowiedzialność tych osób ogranicza się do wysokości opłat należnych za okres ich stałego zamieszkiwania.

Strona powodowa, występując z pozwem przeciwko pozwanemu S. J. o solidarną zapłatę z A. W. i P. J. opłat za bezumowne korzystanie z lokalu mieszkalnego położonego w D. przy ulicy (...) w okresie od lutego 2016 roku do stycznia 2017 roku, wskazała, iż pozwany ten w okresie objętym pozwem zameldowany był w przedmiotowym lokalu, przedstawiając na tę okoliczność stosowne zaświadczenie.

Tymczasem o stałym zamieszkiwaniu w określonym miejscu bez wątpienia nie świadczy sam fakt zameldowania w rzeczonym lokalu, który tylko uprawdopodabnia zamieszkiwanie w danym miejscu z zamiarem stałego pobytu. Jak wskazała sama pełnomocnik strony powodowej stałe zamieszkiwanie w danym miejscu wiąże się z zamiarem stałego pobytu w tym miejscu i traktowaniem go jako swojego centrum życiowego.

W niniejszym postepowaniu, zgodnie z rozkładem ciężaru dowodu, pozwany S. J. – zdaniem Sądu – w sposób nie budzący wątpliwości wykazał, iż w okresie objętym pozwem jego centrum życiowe bynajmniej nie znajdowało się w D. przy ulicy (...). Z niekwestionowanych przez stronę powodową dowodów w postaci odpisu rozszerzonego potwierdzenia zameldowania na terytorium Niemiec wraz z tłumaczeniem na język polski, odpisu umowy o pracę z dnia 01.06.2013 r. wraz z tłumaczeniem, uwierzytelnionego tłumaczenia wyciągów z konta P. G. plus prowadzonego na nazwisko S. J. wynika, że już od 26 maja 2011 roku zameldowany jest łącznie z żoną i dziećmi w B. na terenie Niemiec. Zatrudniony jest tam na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony na stanowisku Kierownika D. Przyjmowania Towarów w Hurtowni (...) od 01 czerwca 2013 r. Posiada też konto w P. F. ( także w okresie od 10.02.2016 r. do 24.02.2017 r.). Z całą pewnością fakt zamieszkiwania w danym miejscu z rodziną od wielu lat, wykonywanie tam pracy zawodowej oraz okoliczność posiadania czynnego konta bankowego świadczy o tym, iż centrum życiowe S. J. od 2011 r. znajduje się w B. na terenie Niemiec, a zważywszy na okres trwania tego stanu, należy przyjąć, iż wiąże się to z zamiarem stałego pobytu na terenie Niemiec. Brak jest zatem podstaw do przyjęcia a także innych dowodów, poza wskazanym powyżej poświadczeniem zameldowania w D. z dnia 09 listopada 2016 r., iż centrum życiowe S. J. i jego wola stałego pobytu łączyła się w okresie od lutego 2016 roku do stycznia 2017 r. z mieszkaniem przy ulicy (...) w D.. Tym bardziej, że w dniu 04 września 2015 roku pozwany zgłosił w Urzędzie Miasta w D. wyjazd za granicę, do Niemiec.

Rozważając powyższe, należy przyjąć, iż żądanie zapłaty od pozwanego opłat z tytułu bezumownego korzystania z lokalu położonego w D. przy ul. (...) za okres, kiedy faktycznie w nim nie przebywał na stałe, nie znajduje podstaw prawnych.

Dlatego też, orzeczono jak w punkcie I wyroku.

Według natomiast przepisu art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c. strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu), przy czym do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez radcę prawnego zalicza się wynagrodzenie i wydatki jednego radcy prawnego, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony (§ 3). Skoro strona powodowa jest stroną przegrywającą sprawę, Sąd zasądził od niej na rzecz pozwanego koszty zastępstwa procesowego w kwocie 917 zł naliczone na podstawie rozporządzenia ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. z p. zm. w sprawie opłat za czynności radców prawnych powiększone o kwotę 17 zł z tytułu opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.