Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 marca 2014 roku

Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie Wydział III Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Katarzyna Trzaska

Protokolant Andżelika Socha

po rozpoznaniu w dniu 4 marca 2014 roku w Dzierżoniowie na rozprawie sprawy

z powództwa A. S.

przeciwko Ł. S.

o podwyższenie alimentów

I.  podwyższa od pozwanego Ł. S. alimenty na rzecz powoda A. S. z kwoty po 340 zł miesięcznie zasądzone wyrokiem Sądu Rejonowego w Ząbkowicach Śląskich z dnia 18 lipca 2007 roku w sprawie III RC 104/07 do kwoty po 700 zł (siedemset złotych) miesięcznie, począwszy od dnia 4 lutego 2013 roku, płatne z góry do 10 - tego dnia każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat do rąk M. K. (1) jako przedstawicielki ustawowej powoda;

II.  zasądza od pozwanego Ł. S. na rzecz przedstawicielki ustawowej powoda M. K. (1) kwotę 600 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

III.  nakazuje pozwanemu Ł. S. uiścić na rzecz Skarbu Państwa (Kasa Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie) kwotę 216 zł tytułem opłaty sądowej; od ponoszenia której powód był zwolniony;

IV.  wyrokowi w pkt I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 48/13

UZASADNIENIE

Przedstawicielka ustawowa powoda A. S., M. K. (1) wniosła, w pozwie skierowanym przeciwko Ł. S., o podwyższenie alimentów zasądzonych na rzecz powoda wyrokiem Sądu Rejonowego w Ząbkowicach Śląskich z dnia 18 lipca 2007 roku w sprawie III RC 104/07, z kwoty po 340 do kwoty po 700 zł miesięcznie.

W uzasadnieniu żądania podała, że aktualnie powód uczęszcza do szkoły podstawowej i zasądzone dotychczas alimenty nie wystarczają na zaspokojenie jego potrzeb mimo starań jego matki. Jest on bardzo dobrym uczniem, należy do klubu (...) D., gdzie uprawia piłkę nożną oraz uczęszcza na zajęcia taekwon-do. Pobiera też lekcje pływania. W zimie jeździ na nartach. Taka aktywność łączy się z wieloma wydatkami w związku z tym, a także z tym, że wraz ze zwykłym rozwojem dziecka koszty jego utrzymania wzrosły. Pozwany nie wspomaga finansowo ani rzeczowo syna oprócz płacenia alimentów w kwocie po 340 zł miesięcznie. Matka powoda pracuje i zarabia 4600 zł miesięcznie. Z tego co wie pozwany również pracuje i żyje na dobrym poziomie.

Pozwany A. S. wniósł o oddalenie powództwa ponad kwotę 450 zł miesięcznie.

Zaprzeczył tezom zawartym w pozwie. Podniósł, że alimenty w kwocie po 340 zł miesięcznie zostały ustalone z jego inicjatywy. Nadto utrzymuje stały kontakt z synem przy przyjazdach do Polski, zakupuje mu stroje sportowe, współfinansował uroczystość I Komunii. W czasie pobytów w Polsce syn przebywa z nim i wtedy ponosi koszty jego utrzymania. Pozwany jest zatrudniony jako pracownik fizyczny i zarabia 220 funtów miesięcznie. Tygodniowe wydatki związane z utrzymaniem mieszkania kształtują się na poziomie 120 funtów. Dalsze koszty związane z utrzymaniem syna O., telefonu i Internetu pochłaniają kwotę 70 funtów. W czasie panującego kryzysu pozwany nie ma możliwości podjęcia dodatkowego zatrudnienia. Nadto porównanie dochodów matki powoda dochodami pozwanego również nie uzasadniają żądanej podwyżki alimentów. Gdyby nie praca żony pozwanego nie byłoby stać na utrzymanie domu, własnej rodziny i płacenie alimentów.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Ząbkowicach Śląskich z dnia 18 lipca 2007 roku w sprawie III RC 104/07 zostały zasądzone na rzecz powoda A. S. alimenty od pozwanego Ł. S. w kwocie po 340 zł miesięcznie. Dziecko miało wówczas cztery lata i uczęszczało do przedszkola. Matka powoda była bezrobotna, bez prawa do zasiłku. Mieszkała z rodzicami. Koszt utrzymania dziecka określała na kwotę 500 zł miesięcznie. Pozwany już wówczas mieszkał w Anglii, gdzie pracował przy sprzątaniu i zarabiał 700-800 funtów miesięcznie. Mieszkał w wynajętym mieszkaniu. Pobierał zasiłek na syna w kwocie 18 funtów tygodniowo. Według oświadczenia pieniądze te wpłacał na książeczkę oszczędnościową dla syna. Swój koszt utrzymania ocenił na kwotę 400 funtów miesięcznie.

Dowód: akta SR w Ząbkowicach Śląskich III RC 104/07;

Obecnie powód ma 11 lat. Jest uczniem czwartej klasy szkoły podstawowej. Nie choruje przewlekle. Jest krótkowidzem, nosi okulary. Mieszka z matką i jej konkubentem, z którym matka prowadzi wspólne gospodarstwo domowe. Przedstawicielka ustawowa powoda pracuje w Sp. z o.o. (...) w Z. jako specjalista ds. logistyki i zarabia 3400 zł netto. Jej konkubent T. K. wykonuje pracę agenta ubezpieczeniowego z dochodem około 16 600 zł rocznie. Na utrzymaniu matki pozostaje tylko powód.

Dowód: informacja i zeznanie o wysokości dochodu za 2012 rok k.98-105 akt,

zaświadczenie Sp. z o.o. (...) w Z. z dnia 7.01.2013 i 21.10.2013 roku k. 19 i 64 akt;

zeznanie M. K. k. 106-odwrót akt;

Koszt utrzymania powoda matka określa na kwotę około 1600 zł miesięcznie. Na wyżywienie przeznacza około 450 zł miesięcznie, na ubrania i środki czystości około 200 zł, koszty utrzymania mieszkania przypadające na powoda to kwota około 200 zł. Pozostałe koszty to zakup podręczników, opłaty szkolne, wycieczki, koszty nauki gry na gitarze, zajęć taekwondo w raz z zakupem potrzebnych strojów, kosztów egzaminów, wakacji, ferii, jazdy na nartach, kina, basenu, zakupu okularów, lekarstw, witamin, fryzjera itp.

Dowód: . specyfikacja z dnia 03 lipca 2013 roku, paragon (...) Sp. z o. o.z dnia 10 sierpnia 2013 roku, faktura VAT z dnia 27 sierpnia 2013 roku, paragon PPHU (...)z dnia 05 marca 2013 roku, paragon Optyka z dnia 18 września 2013 roku, paragon (...)z dnia 01 września 2013 roku, kreator Polska z dnia 15 kwietnia 2013 roku, paragon (...)z dnia 28 sierpnia 2013 roku, B.z dnia 12 sierpnia 2013 roku, paragon (...) S. A.z dnia 28 lipca 2013 roku, D.Polska z dnia 14 maja 2013 roku, cukierni (...)z dnia 31 sierpnia 2013 roku, OSiR w B.z dnia 18 października 2013 roku, 19 października 2013 roku i 02 września 2013 roku, Centralnego (...)we W.z dnia 06 września 2013 roku, Baru (...)we W.z dnia 06 września 2013 roku, (...)3D w L.z dnia 01 czerwca 2013 roku, (...)z dnia 28 lipca 2013 roku, K. H.z dnia 01 września 2013 roku, Lunaparku (...)we W.z dnia 06 września 2013 roku, dzieciolandii z dnia 03 sierpnia 2013 roku, kawiarni M. S.z dnia 25 czerwca 2013 roku, (...)z dnia 28 lipca 2013 roku, 20 maja 2013 roku i z dnia 28 lipca 2013 roku, 28 kwietnia 2013 roku, sklepu sportowego we W.z dnia 16 lutego 2013 roku, sklepu meta z dnia 07 kwietnia 2013 roku, sklepu (...)z dnia 26 lipca 2013 roku, punktu sprzedaży P. T.w D.z dnia 09 września 2013 roku, sklepu (...)z dnia 06 kwietnia 2013 roku, (...)Polska z dnia 15 kwietnia 2013 roku, D.z dnia 05 lipca 2-013 roku, sklepu (...)z dnia 23 sierpnia 2013 roku, sklepu (...)z dnia 01 września 2013 roku, T. F.z dnia 12 sierpnia 2013 roku, (...)z dnia 12 sierpnia 2013 roku, (...)z dnia 01 września 2013 roku, księgarni (...)z dnia 05 czerwca 2013 roku, 17 września 2013 roku, 09 września 2013 roku, C.Polska z dnia 28 lipca 2013 roku, (...)z dnia 23 sierpnia 2013 roku i z dnia 10 kwietnia 2013 roku, PHU (...)z dnia 06 sierpnia 2013 roku, rachunki (...) Towarzystwa (...)z dnia 16 września 2013 roku, (...) Polska z dnia 10 sierpnia 2013 roku, wykaz wydatków jednorazowych uiszczanych w szkole oraz wykaz pozostałych kosztów utrzymania małoletniego k. 49-63 akt,

zeznanie M. K. k. 106-odwrót akt;

Pozwany mieszka na terenie Wielkiej Brytanii wraz z żoną i synem O., który urodził się (...). Obydwoje małżonkowie pozostają w zatrudnieniu. Pozwany zarabia 224,57 funtów tygodniowo, przy wykonywaniu pracy przez 40 godzin tygodniowo. Małżonkowie otrzymują zasiłek rodzinny na dziecko w wysokości 81,20 funtów tygodniowo. Z wydruku wyciągu z banku wynika, ze żona pozwanego otrzymała we wrześniu 2013 roku zasiłek w kwocie 944,61 funtów miesięcznie. Koszty utrzymania rodziny to tygodniowy czynsz w kwocie około 90 funtów, rata kredytu 150 funtów miesięcznie, podatek drogowy 96,25 funtów na pół roku, opłata za Internet i telefon 29,71 funtów, opłata za gaz, prąd 90 funtów, opłata za wodę 58 ,95 funtów.

Dowód: odpis skrócony aktu urodzenia O. S. k. 30 akt,

zaświadczenie o wysokości wynagrodzenia pozwanego z dnia 11 października 2013 roku k.65 akt,

wyciąg bankowy z dnia 26 stycznia 2014 roku na k. 93 akt,

informacja z dnia 8 stycznia 2014 roku na okoliczność zatrudnienia i wysokości wynagrodzenia otrzymywanego przez pozwanego k. 79 akt,

harmonogram spłat kredytu z dnia 25 września 2013 roku k. 80-81 akt,

informacja o wysokości podatku drogowego z dnia 25 lipca 2013 roku, wyciągu z konta za okres od 26 listopada do 24 grudnia 2013 roku k. 82-87 akt.

Sąd zważył:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie.

W myśl przepisu art. 133 § 1 k.r.o. rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowana. Zaś według przepisu art. 135 § 1 i 2 k.r.o. zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego, a wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie albo wobec osoby niepełnosprawnej może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego. Zatem obowiązek alimentacyjny rodziców względem dzieci przybiera zarówno postać majątkową (np. zapłata miesięcznych rat alimentacyjnych) ale również niemajątkową. W tej drugiej sytuacji rodzice będę spełniali swój alimentacyjny obowiązek w ten sposób, że dostarczą dziecku mieszkanie, żywność, będą dbali o jego czystość itp. W zdecydowanej większość rodzin tak właśnie wygląda spełnianie obowiązku alimentacyjnego. Nie ma zatem potrzeby inicjowania postępowania sądowego w celu przymusowego jego realizacji. Postępowania pojawia się wówczas gdy jeden z rodziców (lub oboje) zaniedbują spełniania tego obowiązku. Wówczas dziecko (działające przez przedstawiciela ustawowego gdy jest jeszcze małoletnie) może żądać alimentów. Bowiem dopiero okoliczności konkretnego stanu faktycznego mogą dopiero stanowić podstawę do oceny, czy osobiste starania rodzica wyczerpują obowiązek alimentacyjny zobowiązanego w całości, czy tylko w części. Potwierdza to również wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 maja 1967 r., III CR 422/66; LEX nr 6157), zgodnie z którym przez obowiązek alimentacyjny dostarczania środków utrzymania przewidziany w art. 128 i 133 § 2 k.r.o., rozumieć należy obowiązek zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb osoby uprawnionej potrzebującej alimentacji; obowiązek ten może polegać również na dostarczeniu osobie znajdującej się w niedostatku mieszkania, opieki lekarskiej i domowej. Na podstawie tego należy wnioskować, że jeden z rodziców (zwłaszcza matka) może wypełnić swój alimentacyjny obowiązek poprzez osobiste starania o wychowanie i utrzymanie dziecka, natomiast drugi z rodziców będzie zobowiązany do świadczeń pieniężnych. Widać to jaskrawo w przypadkach gdzie rodzice nie mieszkają wspólnie, a dziecko pozostaje u jednego z nich.

Jak wynika nadto z treści powołanego wyżej przepisu zakres obowiązku alimentacyjnego zależy z jednej strony od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, z drugiej zaś - od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Pojęcia "usprawiedliwione potrzeby" oraz "możliwości zarobkowe i majątkowe" zostały szczegółowo omówione w uchwale Pełnego Składu Izby Cywilnej i Administracyjnej Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 1987 r. (M.P. z 1988 r. Nr 6, poz. 60). W uchwale tej stwierdzono między innymi: "Pojęcia usprawiedliwionych potrzeb nie można jednoznacznie zdefiniować, ponieważ nie ma jednego stałego kryterium odniesienia. Rodzaj i rozmiar tych potrzeb jest uzależniony od cech osoby uprawnionej oraz od splotu okoliczności natury społecznej i gospodarczej, w których osoba uprawniona się znajduje. Nie jest możliwe ustalenie katalogu usprawiedliwionych potrzeb podlegających zaspokojeniu w ramach obowiązku alimentacyjnego i odróżnienie ich od tych, które jako objaw zbytku lub z innych przyczyn nie powinny być uwzględnione. W każdym razie zakres obowiązku alimentacyjnego wyznaczać będą poszczególne sytuacje uprawnionego i zobowiązanego, konkretne warunki społeczno-ekonomiczne oraz cele i funkcje obowiązku alimentacyjnego. Dopiero na tym tle będzie można określić potrzeby życiowe - materialne i intelektualne uprawnionego.

Zakres potrzeb dziecka, które powinny być przez rodziców zaspokojone, wyznacza treść art. 96 k.r.o., według którego rodzice obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotować je należycie - odpowiednio do jego uzdolnień - do pracy dla dobra społeczeństwa.

Stosownie do tej dyrektywy rodzice w zależności od swych możliwości są obowiązani zapewnić dziecku środki do zaspokojenia zarówno jego potrzeb fizycznych (wyżywienia, mieszkania, odzieży, higieny osobistej, leczenia w razie choroby), jak i duchowych (kulturalnych), także środki wychowania (kształcenia ogólnego, zawodowego) według zdolności, dostarczania rozrywek i wypoczynku. Przy ocenie, które z potrzeb uprawnionego powinny być uznane za potrzeby usprawiedliwione, należy z jednej strony brać pod uwagę możliwości zobowiązanego, z drugiej zaś zakres i rodzaj potrzeb. Będzie to mieć wpływ na rozstrzygnięcie, w jakiej mierze możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego będą wzięte pod uwagę przy oznaczaniu zakresu obowiązku alimentacyjnego. Zawsze jednak każde dziecko musi mieć zapewnione podstawowe warunki egzystencji w postaci wyżywienia zapewniającego jego prawidłowy rozwój fizyczny, stosowną do wieku odzież, środki na ochronę zdrowia, kształcenie podstawowe i zawodowe oraz na ochronę jego osoby i majątku.

W trakcie trwania obowiązku alimentacyjnego może dojść do zmiany zarówno potrzeb uprawnionego, jak i możliwości zobowiązanego, w związku z czym, przepis art. 138 k.r. i o. dopuszcza powództwo o zmianę orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego. Stwierdzenie zmiany stosunków umożliwiającej zmianę obowiązku alimentacyjnego następuje przez porównanie sytuacji majątkowej stron, ich możliwości zarobkowych jak i potrzeb osób uprawnionych do alimentacji w dacie ostatniego podwyższenia alimentów do istniejących w chwili obecnej.

W przedmiotowej sprawie sąd oparł swe rozstrzygnięcie na zgromadzonym materiale dowodowym obejmującym ustalenie usprawiedliwionych kosztów utrzymania powoda i możliwości zarobkowych pozwanego.

Alimenty na małoletniego A. S. zostały ustalone wyrokiem Sądu Rejonowego w Ząbkowicach Śląskich z dnia 18 lipca 2007 roku w sprawie III RC 104/07, w kwocie po 340 zł miesięcznie. Małoletni miał wówczas 4 lata. Jego matka była bezrobotna, nie miała żadnych dochodów. Ojciec mieszkał i pracował w Anglii i zarabiał około 200 funtów tygodniowo. Na utrzymaniu miał tylko powoda. Bezspornym w sprawie było, to, że nastąpiły po obu stronach zmiany rzutujące na wysokość raty alimentacyjnej ale także zmiany powodujące wzrost kosztów utrzymania powoda. Aktualnie dziecko chodzi do czwartej klasy szkoły podstawowej. Powstały zatem nowe, niebagatelne wydatki związane z edukacją dziecka. Jest to zarówno koszt wyprawki do szkoły – zakupu podręczników, zeszytów, przyborów szkolnych, tornistra itp. ale także konieczność uiszczenia żądanych opłat takich jak ubezpieczenie, składka na Komitet Rodzicielski, składki klasowe, opłaty za wycieczki, wyjazdy, zielone szkoły, sfinansowanie uroczystości szkolnych i inne. Koszty te są ponoszone cyklicznie i jednorazowo ale mają wpływ na łączny miesięczny koszt utrzymania dziecka. Jest to zatem nowa okoliczność przemawiająca za podwyższeniem raty alimentów.

A. ponadto z 4-letniego dziecka stał się 11- letnim chłopcem wymagającym innego sposobu żywienia, większej ilości jedzenia, innego sposobu ubierania i mającym wymagania i potrzeby w zakresie sportu, rekreacji, rozrywki. Matka mająca sama dochody nieco powyżej średniej krajowej zadbała o jego wszechstronny rozwój; chłopiec uczy się gry na gitarze, trenuje piłkę nożną i taekwondo. Generuje to dodatkowe koszty związane z opłatą za te zajęcia jak też zakupem odpowiednich strojów i butów, instrumentu, opłatami za egzaminy itp. Matka wysyła też syna na obozy związane z uprawianymi sportami, zabiera go na wakacje, a w okresie zimowym umożliwia jazdę na nartach, co jak powszechnie wiadomo jest kosztownym hobby. A. jest też krótkowidzem, co łączy się nieodzownie z kosztami zakupu okularów i ich wymianą.

Reasumując należy stwierdzić, że matka w wystarczający sposób wykazała wzrost kosztów utrzymania syna i udokumentowała miesięczną kwotę potrzebną na zaspokojenie jego potrzeb. Jakkolwiek 1600 zł miesięcznie wydaje się być wysokim kosztem utrzymania 11-latka, to należy podkreślić, że wliczenie do miesięcznych kosztów utrzymania takich kosztownych przecież przedsięwzięć jak wakacje, obozy, wyprawka do szkoły powoduje, że te koszty znacznie wzrastają, a są to przecież realne koszty utrzymania dziecka. Jednocześnie sąd uznał, że potrzeby te są usprawiedliwione. Jakkolwiek, jak już zostało wyżej powiedziane pojęcia usprawiedliwionych potrzeb nie można jednoznacznie zdefiniować, ponieważ nie ma jednego stałego kryterium odniesienia i zawsze istnieje możliwość zakwestionowania niektórych wydatków jako zbędnych to rodzaj i rozmiar tych potrzeb jest uzależniony od cech osoby uprawnionej, od jego zdolności i stanu zdrowia, talentów. Nie jest możliwe zatem ustalenie jednego katalogu usprawiedliwionych potrzeb podlegających zaspokojeniu w ramach obowiązku alimentacyjnego w odniesieniu do wszystkich uprawnionych i odróżnienie ich od tych, które jako objaw zbytku lub z innych przyczyn nie powinny być uwzględnione.

Zakres potrzeb dziecka, które powinny być przez rodziców zaspokojone, wyznacza treść art. 96 k.r.o., według którego rodzice obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotować je należycie - odpowiednio do jego uzdolnień - do pracy dla dobra jego samego i społeczeństwa. Rodzice zatem w zależności od swych możliwości są obowiązani zapewnić dziecku środki do zaspokojenia zarówno jego potrzeb fizycznych (wyżywienia, mieszkania, odzieży, higieny osobistej, leczenia w razie choroby), jak i duchowych (kulturalnych), także środki wychowania (kształcenia ogólnego, zawodowego) według zdolności, dostarczania rozrywek i wypoczynku. W przedmiotowej sprawie ocena sytuacji materialnej rodziców A. pozwala na stwierdzenie, że zaspakajanie jego potrzeb w szerokim tego słowa znaczeniu może następować bez uszczerbku dla dobra innych członków rodziny. Matka ma stałe zatrudnienie, zarabia ponad 3000 zł, prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z konkubentem, na utrzymaniu ma tylko powoda. Jej sytuacja materialna ma całkowite odzwierciedlenie w staraniach o wszechstronny rozwój syna i zapewnienie mu potrzeb każdego rodzaju: jedzenia, ubrania, edukacji, leczenia, uprawiania sportów, rozrywki i wypoczynku. Dokłada też osobistych starań o wychowanie dziecka, zapewnia mu mieszkanie, żywność, czystość i inne, a dodatkowo dotychczas od 2007 roku w przeważającej mierze samodzielnie finansowała potrzeby dziecka. Ojciec małoletniego podnosił, że nie stać go na podwyższenie alimentów do poziomu żądanego przez powoda bowiem zarabia około 200 funtów tygodniowo, ma na utrzymaniu jeszcze jednego syna O., a koszty jego utrzymania są znaczne. Twierdzenia te tylko częściowo polegają na prawdzie. Po pierwsze pozwany nie zarabia 200, a 224,57 funtów tygodniowo, co daje niebagatelną różnicę około 100 funtów miesięcznie. Nadto żona pozwanego B. S. też ma dochody, chociaż nie ujawnione przez niego, a państwo S. prowadzą wspólne gospodarstwo domowe. Z wyciągu z dnia 30 września wynika, że B. S. dostała 944,61 funtów. Ł. S. nie wykazał czy jest to świadczenie okresowe i z jakiego tytułu żona je otrzymała. Pozwany mimo zobowiązania nie oświadczył się też, czy żona aktualnie pracuje, czy pozostaje w domu w związku z wychowywaniem dziecka. Niewykonanie zobowiązania sądu świadczy o tym, że dochody żony pozwany po prostu ukrywa. Z wyciągu bankowego wynika nadto, że rodzina dostaje cyklicznie 81,20 funtów zasiłku rodzinnego. Czy jest to zasiłek na A. czy na O. z niczego nie wynika oprócz oświadczenia pozwanego złożonego do akt, że jest to zasiłek na O.. Jest ono jednak niewiarygodne w świetle oceny innych okoliczności. Pozwany nie przedstawił żadnego dokumentu pozbawiającego go zasiłku na A., ani żadnego dokumentu przyznającego mu zasiłek na O. w wysokości 81,20 funtów. Skoro zatem w 2007 roku otrzymywał zasiłek rodzinny na powoda, to dlaczego nie otrzymuje go obecnie i na jakiej podstawie? Koszty utrzymania pozwanego też nie zostały wykazane w sposób rzetelny. Wprawdzie przedłożył on do akt wyciągi i dokumenty świadczące o wysokości poszczególnych opłat ale jednocześnie w sposób czytelny nie wykazał w jakich okresach są one uiszczane (czy są to okresy tygodniowe, miesięczne, 6-miesięczne, roczne czy inne). Podał tylko, w odpowiedzi na pozew, że koszty związane z utrzymaniem domu wynoszą 120 funtów tygodniowo, a syna dalsze 70 funtów. W tej sytuacji należało uznać, że pozwany nie udowodnił swojej sytuacji majątkowej i kosztów utrzymania rodziny, co w świetle brzmienia art. 6 kc, który stanowi, że ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne i spowodowało, że przeciwko niemu skierowały się ujemne następstwa tej pasywnej postawy; fakty nieudowodnione zostały pominięte i nie wywołały skutków prawnych z nimi związanych.

Nieprawdziwe w świetle zeznań przedstawicielki ustawowej powoda okazały się też twierdzenia pozwanego dotyczące rzeczowego przyczyniania się do utrzymania powoda. Jak zeznała matka powoda do uroczystości komunijnych dołożyła się matka pozwanego, która zapłaciła za swój obiad w restauracji, a pozwany dał dziecku prezent z okazji komunii. Poza tym twierdzenie, że pozwany ponosi koszty utrzymania syna podczas jego wizyt w Polsce nie ma znaczenia dla wysokości raty alimentacyjnej bo jest to rzecz oczywista, należąca do jego podstawowych obowiązków i nie podlegająca odliczeniu od alimentów.

Porównując zatem sytuację majątkową stron, ich możliwości zarobkowe jak też mając na uwadze usprawiedliwione potrzeby powoda sąd podwyższył alimenty do kwoty po 700 zł miesięcznie.

O konieczności zwrotu kosztów zastępstwa procesowego powoda Sąd orzekł na podstawie przepisu art. 100 kpc w związku z § 6 i 7 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. nr 163, poz. 1348 z poźn. zm.). Na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jednolity Dz. U. nr 90, z 2010 roku, poz. 594 z późn. zm. ), który stanowi, że kosztami sądowymi, których strona nie miała obowiązku uiścić lub których nie miał obowiązku uiścić kurator albo prokurator, sąd w orzeczeniu kończącym sprawę w instancji obciąży przeciwnika, jeżeli istnieją do tego podstawy, przy odpowiednim zastosowaniu zasad obowiązujących przy zwrocie kosztów procesu, Sąd nakazał pozwanemu uiścić opłatę sądową od której powód był ustawowo zwolniony.

Na podstawie art. 333 § 1 kpc Sąd nadał wyrokowi w punkcie I rygor natychmiastowej wykonalności.