Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 października 2014 roku

Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie Wydział III Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Joanna Polak-Kałużna

Protokolant Sylwia Krzos

po rozpoznaniu w dniu 8 października 2014 roku w Dzierżoniowie

na rozprawie sprawy z powództwa J. M. (1)

przeciwko K. K. (1) i S. K.

o alimenty

oddala powództwo.

Sygn. akt III RC 435/13

UZASADNIENIE

Przedstawiciel ustawowy małoletniego powoda J. J. (1) M. wniósł o zasądzenie na rzecz powoda alimentów w kwocie po 250 zł miesięcznie od babci powoda K. K. (1) i w kwocie po 250 zł miesięcznie od dziadka powoda S. K..

Uzasadniając żądanie pozwu przedstawiciel ustawowy powoda podał, że matka powoda nie żyje i z tego powodu nie ma zasądzonych żadnych alimentów, ani renty rodzinnej na syna, który jest wnukiem pozwanych, będących rodzicami matki powoda. Ojciec powoda wskazał, że przez ostatnich piętnaście lat prowadził działalność gospodarczą – pawilon handlowy, jednak panująca sytuacja gospodarcza, szczególnie rosnąca konkurencja zmusiła do go zamknięcia dotychczasowego interesu, gdyż koszty jego utrzymania przerosły zyski. Obecnie ojciec powoda jest osobą bezrobotną, zarejestrowaną w Powiatowym Urzędzie Pracy z prawem do zasiłku do 20 września 2013 roku, a jego dochód nie wystarcza na pokrycie wszystkich potrzeb powoda, na które składają się kwota 600 zł – jako miesięcznie wyżywienie syna, 350 zł – udział syna w opłatach za mieszkanie i media, 200 zł – miesięczny koszt zakupu ubrań i obuwia dla powoda, 50 zł – koszt zakupu leków dla powoda w okresie zimowym. Przedstawiciel ustawowy powoda wskazał, że wzrosły także koszty uprawiania sportu przez powoda, które obecnie wiążą się z wydatkami nie niższymi niż 100 zł miesięcznie, na które składają się koszty dojazdów na treningi, zakupu sprzętu, a nadto, że wyłącznie jego jako ojca obciążają coraz to wyższe wydatki związane z uczęszczaniem przez powoda do szkoły. Podnosząc powyższe ojciec powoda wskazał na niemożliwość samodzielnego utrzymania syna i konieczność świadczeń ze strony pozwanych.

W piśmie z dnia 10 stycznia 2014 roku pozwani ustosunkowali się do żądania pozwu, a ich intencją było żądanie oddalenia powództwa. Zarzucili że ojciec powoda podał nieprawdę, gdyż nadal posiada kiosk handlowy, a dodatkowo pracuje jako doręczyciel rachunków telefonicznych oraz, że faktycznie ojciec powoda mieszka z przyjaciółką i pasierbem, a powód z dziadkami ojczystymi. Podkreślili, że pomagają finansowo powodowi, podobnie jak dwojgu pozostałym wnukom po zmarłym tragicznie synu, a nadto, że „przepisali powodowi mieszkanie w spadku po swojej śmierci” oraz, że nie stać ich na żądane alimenty, gdyż są osobami schorowanymi – szczególnie pozwany, który wymaga rehabilitacji, która jest kosztowna.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ze związku małżeńskiego przedstawiciela ustawowego powoda J. M. (2) i L. M. z domu K. urodził się w dniu (...) powód J. M. (1).

Wyrokiem Sądu Okręgowego w (...) z dnia 27 października 2006 roku w sprawie IC 414/06 rozwiązano małżeństwo J. M. (2) i L. M., wykonywanie władzy nad powodem powierzono ojcu, zobowiązując matkę do płacenia alimentów w kwocie 100 złotych. Wyrok jest prawomocny od dnia 18 listopada 2006 roku.

Wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie z dnia 06 stycznia 2009 roku w sprawie III RC 554/08 podwyższono alimenty od matki L. M. na rzecz powoda do kwoty po 410 zł miesięcznie.

W dniu 24 marca 2011 roku w D. zmarła matka powoda L. M., będąca córką pozwanych.

Powód J. M. (1) nie nabył prawa do renty rodzinnej ani innych świadczeń przysługujących mu po śmierci matki, która nie pracowała.

Dowód: - akta Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie w sprawie III RC 554/08,

- wyrok w sprawie IC 414/06 Sądu Okręgowego w. (...) – karta 32,

- odpis skrócony aktu urodzenia powoda – karta 6,

- odpis skrócony aktu małżeństwa – karta 30,

- odpis skrócony aktu zgonu matki powoda – karta 31,

- przesłuchanie przedstawiciela ustawowego powoda – karta 93- 94,

- przesłuchanie pozwanej – karta 94-95,

- przesłuchanie pozwanego – karta 94,

Powód wraz z ojcem zamieszkuje w mieszkaniu należącym do dziadków ojczystych położonym w D. na osiedlu (...), jest to mieszkanie dwupokojowe, jeden pokój zajmuje powód z ojcem, a drugi dziadkowie. Poprzednio, około 2 lata temu, ojciec powoda mieszkał z partnerką oddzielnie.

Przedstawiciel ustawowy powoda z zawodu jest ślusarzem – mechanikiem, jest zdrowy, poza powodem nie ma nikogo na utrzymaniu. Poprzednio prowadził własną działalność gospodarczą w postaci kiosku z papierosami, którą zlikwidował. Dodatkowo ojciec powoda podejmował pracę w ramach umów o dzieło, m in. w firmie (...) do listopada 2013 roku, gdzie zarabiał około 1200 -1300 złotych miesięcznie, a zrezygnował z tej pracy z powodu nieporozumień z właścicielem co do wynagrodzenia za awiza, nadto w okresie od 20 września 2012 roku do 20 września 2013 roku pobierał zasiłek dla bezrobotnych. Przedstawiciel ustawowy powoda pracował i pracuje dorywczo u kolegi, wykonuje remonty, zarabia od 1500 – 1600 zł miesięcznie. Nie założył formalnie działalności gospodarczej w zakresie budownictwa, gdyż zachowując formalnie status osoby bezrobotnej stara się o dotację z urzędu pracy.

Przedstawiciel ustawowy powoda dokłada się swoim rodzicom do kosztów utrzymania mieszkania płacąc 200 zł miesięcznie za siebie i syna na mieszkanie i wyżywienie, czasem zrobi zakupy.

Kiosk prowadzony poprzednio przez J. M. (2) prowadzi obecnie jego matka, jest to lokal dzierżawiony od Spółdzielni Mieszkaniowej w D., gdzie czynsz dzierżawny wynosi 119 zł miesięcznie, dzierżawa jest nadal zawarta na ojca powoda, z której on nie rezygnuje.

Dochody ojca powoda są zmienne, pracuje bez rejestracji, nielegalnie, mimo tego w 2014 roku nie szukał innej, legalnej pracy, nie wysłał żadnego CV, gdyż w jego ocenie obecna praca jest dobrą pracą, pracuje u kolegi i zamierza otworzyć ponownie działalność gospodarczą, poszukuje poręczycieli pożyczki z urzędu pracy na otwarcie działalności.

Dowód: - informacja z PUP w D. – karta 7,

- decyzja Starosty (...) o utracie prawa do zasiłku – karta 14,

- zeznania świadka A. M. – karta 90-91,

- przesłuchanie przedstawiciela ustawowego powoda – karta 93- 94,

- przesłuchanie pozwanej – karta 94-95,

- przesłuchanie pozwanego – karta 94,

Małoletni J. M. (1) ma 15 lat, jest uczniem szkoły publicznej. Trenuje piłkę nożną od 2006 roku, osiągając wysokie wyniki, jest podstawowym zawodnikiem Juniorów Młodszych Klubu (...), stypendium sportowego ani innych dochodów z tytułu uprawiania sportu nie otrzymuje, ma telefony z ofertami z innych klubów. Wydatki związane z uprawianiem sportu przez powoda to koszt udziału w obozach letnim i zimowym – 1500 zł rocznie, składka klubowa 300 zł rocznie, zakup sprzętu (specjalistyczne buty piłkarskie, dresy, ortalion) – 1000 zł rocznie, wyjazdy na turnieje 200 zł – co w przeliczeniu na 1 miesiąc daje kwotę 250 zł. Koszt miesięcznego wyżywienia powoda to kwota 400 zł, wydatki na środki czystości 80 zł miesięcznie, wydatki szkolne w związku z rozpoczęciem roku szkolnego 2014/2015 wyniosły około 500 złotych, wydatki na Internet i telefon powoda to 60 zł miesięcznie (w tym telefon J. doładowywany kwotą po 25 zł miesięcznie), kieszonkowe powoda to 60-70 zł. Powód nie uczestniczy w innych odpłatnych zajęciach dodatkowych, leczy się u ortodonty, wizyt było pięć, dostał nieodpłatnie aparat ortodontyczny, którego nie nosi, bo nie chce. Powód w 2014 roku doznał kontuzji pęknięcia łękotki, której leczenie jest długotrwałe i kosztowne, przekraczające kwotę 1500 zł. Ostatnio ojciec powoda z zarobionych przez siebie pieniędzy kupił synowi buty do trenowania piłki nożnej za kwotę 400 zł, był to starszy, tańszy model.

Zdarzało się, że powód rezygnował z wycieczki szkolnej z uwagi na koszty.

Przedstawicielowi ustawowemu powoda w utrzymaniu wnuka pomagają jego rodzice, w ten sposób, że udostępniają im mieszkanie.

Dowód: - zaświadczenie (...) – karta 21,

- zeznania świadka A. M. – karta 90-91,

- przesłuchanie przedstawiciela ustawowego powoda – karta 93- 94,

- przesłuchanie pozwanej – karta 94-95,

- przesłuchanie pozwanego – karta 94,

Pozwani K. K. (1) i S. K. są małżeństwem i mieszkają razem, są emerytami, zamieszkują we własnym mieszkaniu położonym w D., na osiedlu (...), o powierzchni 46 m ². Świadczenie uzyskiwane przez pozwaną wynosi 1321, 68 zł miesięcznie, a przez pozwanego 1504,52 zł miesięcznie. S. K. jest osobą trwale niezdolną do samodzielnej egzystencji, porusza się o dwóch kulach lub na wózku inwalidzkim, wymaga rehabilitacji, na którą przeznacza około 600 zł miesięcznie. Był wielokrotnie hospitalizowany, choruje na przewlekłą niewydolność nerek, zanik mięśni, niedowład kończyn. Pozwana choruje na schorzenia właściwe dla swojego wieku – ma 70 lat, na leczenie wydaje około 100 zł miesięcznie. Koszt czynszu za mieszkanie pozwanych to 370 zł miesięcznie.

Pozwani w dniu 18 listopada 2013 roku sporządzili w kancelarii notarialnej testamenty, na mocy, których do spadku powołali powoda, testamenty zostały zarejestrowane w Notarialnym Rejestrze Testamentów.

Poza powodem pozwani posiadają jeszcze dwoje małoletnich wnuków po swoim zmarłym tragicznie w wypadku synu K., które po ojcu mają po 350 zł renty.

Pozwani dobrowolnie pomagają finansowo całej trójce wnuków, w tym powodowi, który przychodzi do nich bardzo często i otrzymuje pieniądze. Do czasu zakończenia postępowania w 2014 roku pozwani przekazali powodowi 1275 zł, które ten przeznacza na wycieczki, obozy, buty. Pozwani nigdy nie sfinansowali powodowi żadnego obozu, wycieczki w całości, a jedynie dokładali się kwotami 100-150 zł, nie odmawiali wnukowi pieniędzy, gdy do nich przychodził.

Dowód: - informacje o dochodach pozwanych – karta 76-77,

- orzeczenie lekarza orzecznika ZUS – karta 79,

- testamenty pozwanych – karta 81-84,

- karty informacyjne leczenia szpitalnego pozwanego – karta 44-48,

- zeznania świadka A. M. – karta 90-91,

- przesłuchanie przedstawiciela ustawowego powoda – karta 93- 94,

- przesłuchanie pozwanej – karta 94-95,

- przesłuchanie pozwanego – karta 94,

Sąd zważył ponadto, co następuje:

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy nie pozwala, zdaniem Sądu na uwzględnienie powództwa.

W myśl art. 128 k.r. i o. obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo. Zgodnie natomiast z dyspozycją normy art. 129 § 1 k.r. i o. obowiązek alimentacyjny obciąża zstępnych przed wstępnymi, a wstępnych przed rodzeństwem; jeżeli jest kilku zstępnych lub wstępnych - obciąża bliższych stopniem przed dalszymi. Przy czym obowiązek alimentacyjny zobowiązanego w dalszej kolejności powstaje dopiero wtedy, gdy nie ma osoby zobowiązanej w bliższej kolejności albo, gdy osoba ta nie jest w stanie uczynić zadość swemu obowiązkowi lub gdy uzyskanie od niej na czas potrzebnych uprawnionemu środków utrzymania jest niemożliwe lub połączone z nadmiernymi trudnościami (art. 132 k.r. i o.). Zgodnie zaś z art. 133 § 1 k.r. i o. rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania, w § 2 powyższego przepisu wskazano zaś, że poza wypadkiem przewidzianym w art. 133 § 1 k.r. i o. uprawniony do świadczeń alimentacyjnych jest tylko ten, kto znajduje się w niedostatku.

Obowiązek alimentacyjny pozwanych K. K. (1) i S. K. względem powoda J. M. (1) należy analizować w myśl powołanych powyżej przepisów. Pozwani są rodzicami matki powoda, a więc jego dziadkami. Są zatem zobowiązanymi do alimentacji powoda w dalszej kolejności. Aktualizacja tego zobowiązania powstaje zaś dopiero wówczas, gdy wskutek przyczyn wskazanych w art. 132 k.r. i o. uprawniona nie może w ogóle uzyskać albo nie może uzyskać na czas środków utrzymania od zobowiązanego w bliższej kolejności. W realiach niniejszej sprawy osobą zobowiązaną w bliższej kolejności jest niewątpliwie ociec powoda, wobec śmierci matki powoda. To obowiązek alimentacyjny rodziców ma charakter pierwotny, a jego zakres i treść nie jest warunkowana faktem pozostawania przez dziecko w niedostatku.

Ważny podkreślenia przy ustalaniu subsydiarnego obowiązku alimentacyjnego pozwanych staje się fakt, iż powód nie uzyskuje żadnych świadczeń po swojej nieżyjącej matce i pozostaje na wyłącznym utrzymaniu ojca.

Mimo tego podkreślić należy jeszcze raz, że obowiązek alimentacyjny pozwanych aktualizuje się dopiero wtedy, gdy ojciec powoda nie będzie w stanie uczynić zadość swemu obowiązkowi mimo podejmowania wszelkich starań. Trzeba podkreślić, że wszelkie usprawiedliwione potrzeby małoletniego powinni zaspokoić jego rodzice, a w przypadku powoda będzie to ojciec - człowiek zdrowy i zdolny do pracy, mający jedynie powoda na utrzymaniu, w ocenie Sądu nie w pełni wykorzystujący swoje możliwości zarobkowe, ewentualnie nie przedstawiający swej rzeczywistej sytuacji finansowej, co wynika z faktu, że pracuje bez rejestracji, nielegalnie, a jego dochody są nieweryfikowalne, co wyklucza konieczność sięgnięcia po subsydiarny skądinąd, obowiązek alimentacyjny pozwanych. Wskazać należy, że osoba zobowiązana do alimentacji powinna w pełni wykorzystywać swoje siły, kwalifikacje i uzdolnienia w celu uzyskiwania niezbędnych dochodów na zaspokojenie usprawiedliwionych potrzeb osób uprawnionych do alimentów. Ojciec – w przypadku śmierci matki – powinien dołożyć wszelkich starań i podjąć odpowiednie zatrudnienie, aby zapewnić odpowiedni poziom życia swojemu dziecku. Zobowiązany do alimentacji powinien uczynić zadość swojemu obowiązkowi, choćby wiązało się to z istotnym uszczerbkiem i powodowało obniżenie stopy życiowej.

Obowiązek alimentacyjny dziadków nie polega na przerzuceniu na nich niespełnionego obowiązku alimentacyjnego ojca lub matki dziecka. Obowiązek ten przeto zawsze ma charakter li i tylko posiłkowy. Nawet w sytuacji, gdy jedno z rodziców jest całkowicie niezdolne do wykonywania ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego - obowiązek ponoszenia w całości ciężarów związanych z utrzymaniem i wychowaniem wspólnych dzieci - spoczywa w zasadzie na pozostałym rodzicu (por. orz. SN z 24.V.1966 r. III Cr 89/66). Dopiero gdyby zostało ustalone, że drugi z rodziców - mimo odpowiedniej staranności i wykorzystania wszystkich możliwości zarobkowych - nie jest w stanie w całości lub części sprostać swoim obowiązkom względem dziecka i z tego powodu dziecko mogłyby znaleźć się w niedostatku - w grę wchodziłby subsydiarny obowiązek dalszych krewnych, a w szczególności dziadków.

Taka sytuacja na gruncie niniejszej sprawy nie wystąpiła, a stanowi o niej przede wszystkim fakt, iż przedstawiciel ustawowy powoda osiąga faktycznie znaczne dochody, które go – co sam przyznał - zadawalają, a trudna sytuacja materialna, którą przedstawia, jest obliczona na potrzeby niniejszego postępowania. W toku prowadzonego ponad rok postępowania ojciec powoda nie podjął jakichkolwiek, skutecznych działań w celu poprawy swojej sytuacji materialnej, nie znalazł legalnej pracy, której tak naprawdę – jak sam przyznał nie poszukuje. Przedstawiciel ustawowy powoda – co wynika z całokształtu niniejszej sprawy - jedynie formalnie zlikwidował poprzednio prowadzoną działalność gospodarczą w postaci kiosku handlowego, którą obecnie kontynuuje w tym samym lokalu, wynajmowanym na jego nazwisko - jego matka. J. M. (2) jako osoba bezrobotna chce uzyskać środki pomocowe na rozpoczęcie kolejnej działalności gospodarczej z urzędu pracy, czego zresztą nie ukrywa, a podnoszony w toku niniejszego postępowania przez niego brak legalnych dochodów, jest sytuacją przez niego zamierzoną i zaplanowaną, obliczoną na uzyskanie przysługującego osobom bezrobotnym wsparcia finansowego na rozpoczęcie działalności, mimo, że on faktycznie bezrobotny nie jest bo osiąga dochody. Z twierdzeń matki J. M. (2) wynika, że dochód przedstawiciela ustawowego powoda przekracza kwotę 1500 zł miesięcznie, sam ojciec powoda podaje, że bywa on wyższy, z pewnością jest on nieweryfikowalny, wobec braku legalizacji zatrudnienia.

Co do kosztów utrzymania J. M. (1), to z racji wspólnego zamieszkiwania w jednym mieszkaniu z dziadkami ojczystymi koszty związane z utrzymaniem mieszkania przypadające na powoda nie są znaczne. Największym wydatkiem w utrzymaniu powoda, co nie budzi wątpliwości są koszty związane z uprawianiem przez niego sportu – piłki nożnej i są to koszty wysokie. Nie sposób jednak uznać, że powód otrzymujący buty za kwotę 400 zł, nawet jeżeli ojciec musiał na ten cel „uzbierać” pieniądze, czy kieszonkowe 60-70 zł miesięcznie, oraz doładowanie telefonu po 25 zł miesięcznie znajduje się w niedostatku. Co do faktu, rezygnacji powoda z trzech wyjazdów na obozy – nie zostało to udowodnione, podobnie jak nie udowodniono wysokości faktycznych, wszystkich wydatków ojca na utrzymanie syna, do czego zobowiązano pełnomocnika powoda na rozprawie w dniu 26 maja 2014 roku.

Ustalając wysokość kosztów utrzymania powoda, wobec nie wykonania w/w zarządzenia Sąd oparł się na zeznaniach świadka A. M. oraz na twierdzeniach stron niniejszego postępowania. Sąd zważył przy tym na ewidentny brak konsekwencji w twierdzeniach przedstawiciela ustawowego powoda odnośnie wysokości wydatków, jakie ponosi na utrzymanie mieszkania, w którym wraz z synem i swoimi rodzicami zamieszkuje. W pozwie wskazał, że jest to kwota 350 zł miesięcznie (obejmująca czynsz i media), w oświadczeniu majątkowym (złożonym miesiąc później) załączonym do wniosku o wyznaczenie pełnomocnika – że kwota ta wynosi 500 zł miesięcznie (karta 16), zaś w toku przesłuchania, że dokłada rodzicom 500 – 600 zł za czynsz. Uwzględniając powyższy brak konsekwencji J. M. (2) oraz brak udokumentowania wysokości wydatków mieszkaniowych Sąd ustalił na postawie zeznań matki przedstawiciela ustawowego – świadka A. M., że syn dokłada się (w imieniu wnuka i swoim) do kosztów utrzymania mieszkania kwotą 200 zł miesięcznie, co wydaje się kwotą realną, szczególnie uwzględniając niewielką powierzchnię zajmowanego mieszkania.

Łączna wysokość kosztów niezbędnych do utrzymania powoda wynosi zatem około 1000 zł miesięcznie, a na tę kwotę składa się 100 zł – udziału w utrzymaniu mieszkania, 250 zł – wydatki związane z uprawnianiem sportu, 400 zł – wyżywienie, 100 zł - wydatki szkolne (w tym wycieczki szkolne, podręczniki, ubezpieczenie, składki klasowe itp.), na pozostałą sumę 150 złotych składają się koszty zakupu odzieży, butów, ewentualnie leczenia.

Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 07 września 2000 roku w sprawie I CKN 872/00 w niedostatku znajduje się ten, kto nie może własnymi siłami (w przypadku powoda siłami ojca) zaspokoić swoich usprawiedliwionych potrzeb w całości lub w części; a usprawiedliwione potrzeby to takie, których zaspokojenie zapewni uprawnionemu normalne warunki bytowania, odpowiednie do jego stanu zdrowia i wieku. Tymczasem powód ma zapewnione normalne warunki bytowania odpowiednie do swego stanu zdrowia i wieku, w tym także zapewnioną możliwość aktywnego uprawiania sportu, wymagającego znacznych nakładów finansowych, którym przy odpowiednim wysiłku jest w stanie sprostać jego ojciec, mający tylko jego na utrzymaniu i jak wskazano nie w pełni wykorzystujący swoje możliwości w tym zakresie. Szczególnie, że powód nie jest malutkim dzieckiem, wymagającym sprawowania ciągłej nad nim pieczy, co nie ogranicza ojca w podejmowaniu dodatkowego zatrudnienia, ewentualnie poszukiwania pracy poza „doliną rozpaczy”, jak nazwał w mowie końcowej pełnomocnik przedstawiciela powoda teren na którym zamieszkuje J. M. (2), gdzie w ocenie pełnomocnika znalezienie dobrze płatnej pracy jest wykluczone, szczególnie, że bardzo wiele osób z tutejszych okolic dojeżdża i pracuje we W., gdzie zarobki bywają znacznie wyższe, czym ojciec powoda – jak sam przyznał – nie jest zainteresowany.

Powyższe w żadnej mierze nie pozwala uznać, że powód znajduje się w stanie niedostatku i to w takim, który uzasadniałby nałożenie na pozwanych subsydiarnego przecież – jak wskazano wyżej - obowiązku dostarczania mu środków utrzymania. Sąd dochodząc do takich wniosków nie stracił z pola widzenia sytuacji majątkowej pozwanych, która z uwagi na ich wiek i stan zdrowia, nie jest szczególnie dobra, jeżeli się jednocześnie uwzględni, że dobrowolnie wspierają finansowo trójkę wnucząt po dwójce swoich zmarłych dzieci, w przypadku powoda są to kwoty w obecnym roku kwoty około 200 miesięcznie.

Mając powyższe na uwadze, uznać należy, że w analizowanej sprawie nie występują wszelkie niezbędne przesłanki określone w 133 § 2 k.r. i o. oraz w art. 132 k.r. i o., które warunkują orzeczenie obowiązku alimentacyjnego od zobowiązanych w dalszej kolejności, czyli dziadków powoda. Przede wszystkim brak jest znamienia niedostatku po stronie powoda.