Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 kwietnia 2014 r.

Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie Wydział V Gospodarczy w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR J. Dams

Protokolant: S. Poborczyk

po rozpoznaniu w dniu 9 kwietnia 2014 r. w Dzierżoniowie na rozprawie sprawy

z powództwa :

P. K.

przeciwko:

(...) S. A. w W.

o zapłatę 10.975,61 zł

I.  zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 10.975,61 zł (dziesięć tysięcy dziewięćset siedemdziesiąt pięć złotych sześćdziesiąt jeden groszy) wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 23 września 2012 r. do dnia zapłaty

II.  zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 2.966 zł tytułem zwrotu kosztów procesu

Sygn. akt V GC 868/13

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 22 października 2013r. P. K., prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą (...) P. K. z/s w M., domagał się od (...) S.A. w W. zapłaty kwoty 10 975,61 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 23 września 2012r. do dnia zapłaty. W uzasadnieniu żądania podał, że w wyniku zdarzenia drogowego z dnia 4 kwietnia 2012r. poniósł m.in. szkodę w wysokości 10 975,61 zł netto, odpowiadającą kosztom holowania jego ciągnika siodłowego marki R. o nr rej. (...) z Niemiec do Polski. Roszczenie przeciwko stronie pozwanej powód oparł na łączącej strony umowie ubezpieczenia pojazdów mechanicznych Autocasco, na podstawie której ochrona ubezpieczeniowa obejmowała m.in. zwrot uzasadnionych okolicznościami danego zdarzenia kosztów holowania lub transportu uszkodzonego pojazdu z miejsca zdarzenia, pod warunkiem, że usługi te nie mogły być świadczone w ramach posiadanego przez ubezpieczonego ubezpieczenia (...). Warunek ten został spełniony przez powoda, gdyż łącząca strony umowa nie przewidywała opcji (...).

W złożonej dnia 9 grudnia 2013r. odpowiedzi na pozew strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości. Potwierdziła co do zasady obciążającą ją odpowiedzialność ze wskazanej Polisy AC i podała, że w związku ze szkodą z dnia 4 kwietnia 2012r. wypłaciła odszkodowanie w łącznej kwocie 85 232,19 zł, obejmującej szkodę całkowitą z tytułu uszkodzenia pojazdu (82 779,67 zł) oraz koszty parkowania uszkodzonego pojazdu (2 452,52 zł). Zarzuciła natomiast, że wybrany wariant i zakres ubezpieczenia AC nie obejmował ubezpieczenia kosztów holowania pojazdu, które mieszczą się w opcji świadczeń dodatkowych (jak: holowanie, pojazd zastępczy, „D. to D.”). Nadto podniosła, że w świetle wskazanego przez powoda zapisu § 6 ust.1 pkt 2 OWU zwrot uzasadnionych kosztów dotyczy holowania (transportu) uszkodzonego pojazdu z miejsca zdarzenia, co ma na celu zapewnienie ubezpieczonemu zwrotu wydatków potrzebnych do usunięcia pojazdu z miejsca kolizji drogowej i jego przetransportowania do miejsca określonego w posiadanej opcji (najczęściej do warsztatu napraw wg opcji „D. to D.” lub (...) Pomoc). Tymczasem żądanie powoda dotyczy kosztów sprowadzenia pojazdu do kraju (z parkingu w E.) dwa miesiące po zdarzeniu. Zarzuciła wreszcie, że skoro w świetle OWU wystąpiła szkoda całkowita, to oznacza to, iż naprawa pojazdu była ekonomicznie nieuzasadniona, a zatem brak racjonalnych powodów do pokrywania kosztów transportu pojazdu z parkingu w Niemczech do warsztatu napraw w kraju.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 1 czerwca 2011r. (...) sp. z o.o. w W. zawarła z (...) S.A. w W. umowę ubezpieczenia ciągnika siodłowego marki R. (...).18 o nr rej. (...), obejmującą również ubezpieczenie Autocasco. Okres ubezpieczenia rozpoczynał się w dniu 1 czerwca 2011r. i kończył w dniu 31 maja 2012r. Umowa ubezpieczenia AC została zawarta w opcji bez podatku Vat, z sumą ubezpieczenia na kwotę 145 300 zł netto, w wariancie bez „D. to D.” oraz bez (...).

Wskazany ciągnik siodłowy stanowił przedmiot umowy leasingu łączącej (...) sp. z o.o. w W. z P. K., prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą (...) P. K. z/s w M..

(dowód: Certyfikat nr (...), k.6-7;

okoliczności bezsporne)

Zgodnie z umową ubezpieczenia (OWU AC), podstawowy zakres ubezpieczenia obejmował szkody powstałe na terytorium RP i innych państw Europy, polegające na uszkodzeniu, zniszczeniu lub utracie pojazdu, jego części lub wyposażenia wskutek wszelkich zdarzeń niezależnych od woli ubezpieczonego lub osoby uprawnionej do korzystania z pojazdu. Zakres podstawowy obejmował także zwrot uzasadnionych okolicznościami danego zdarzenia kosztów holowania lub transportu uszkodzonego pojazdu z miejsca zdarzenia, pod warunkiem, że usługi te nie mogły być świadczone w ramach posiadanego przez ubezpieczonego ubezpieczenia (...). (...) S.A. w ramach zakresu podstawowego miało jednak zwracać te koszty tylko do wysokości 10 % sumy ubezpieczenia, który to limit nie miał zastosowania w przypadku opcji „D. to D.” oraz pakietu świadczeń z § 10 pkt 1 i 2 OWU (§ 6 OWU).

(dowód: OWU AC, k.8-15)

W dniu 4 kwietnia 2012r. istotny pojazd ciężarowy uczestniczył w zdarzeniu drogowym – pojazd oraz naczepa, jadące w zestawie po autostradzie na terenie Niemiec, wpadły do rowu przylegającego do jezdni. Wypadek miał miejsce niedaleko miejscowości E. (S.). Wyciągnięcia uszkodzonego pojazdu z rowu przy autostradzie dokonała niemiecka firma (...), wskazana arbitralnie przez miejscową Policję - powód pozbawiony został prawa decydowania o przebiegu akcji. Pojazd i naczepa po rozładowaniu ładunku i wyciągnięciu z rowu zostały przetransportowane przez tą firmę na płatny parking na terenie Niemiec (E.).

(dowód: przesłuchanie powoda P. K., k.55v.)

Powód zgłosił szkodę ubezpieczycielowi i strona pozwana przeprowadziła postępowanie likwidacyjne. W jego wyniku ustaliła m.in. że umowa ubezpieczenia uzasadnia likwidację szkody w zakresie uszkodzeń istotnego pojazdu jako szkodę całkowitą i zapłaciła z tego tytułu odszkodowanie w łącznej kwocie 82 779,67 zł. Wartość tzw. wraku ciągnika siodłowego ustaliła na kwotę 42 535,65, w oparciu o ofertę jego zakupu za kwotę 36 987,52 zł netto, uzyskaną poprzez portal internetowy od oferenta z Niemiec. Poinformowała o tym leasingodawcę w piśmie z dnia 22 maja 2012r.

(dowód: pismo pozwanej z dnia 29.05.2012r., k.16;

pismo pozwanej z 22.05.2012r. w aktach szkody (...);

pismo pozwanej z13.09.2012r. w aktach szkody (...))

W czasie uzasadnionym przebiegiem postępowania likwidacyjnego, tj. od 6 kwietnia 2012r. do 30 maja 2012r., powód zmuszony był do korzystania z parkingu płatnego na terenie Niemiec (E.), na który uszkodzony pojazd został odtransportowany przez firmę (...), i poniósł z tego tytułu koszt w kwocie 1 404 EUR.

(dowód: A. und R. (...), k.18)

Powód zdecydował się na naprawę uszkodzonego pojazdu, na co wpływ miała treść postanowień umowy leasingu – gdyby umowa ta wygasła wskutek utraty pojazdu (przy szkodzie całkowitej), powód byłby zobowiązany do zapłaty różnicy pomiędzy wynikającą z umowy sumą jeszcze niezapłaconych rat leasingowych a wysokością uzyskanego od (...) S.A. odszkodowania. Zatem powód ustalił z finansującym, że pojazd zostanie przez niego naprawiony i umowa leasingu będzie kontynuowana.

W związku z zamierzoną naprawą powód sprowadził uszkodzony ciągnik siodłowy do Polski (do K. k. Ś.) przy udziale firmy transportowej: (...) T. K. M. z/s w P.. Poniósł z tego tytułu koszty transportu w kwocie 10 975,61 zł netto. Stawka przewoźnika wyniosła 10 zł netto / km (1 067,56 zł) plus koszty załadunku i rozładunku uszkodzonego pojazdu (300 zł).

(dowód: przesłuchanie powoda P. K., k.55v.-56;

faktura Vat nr (...), k.17;

specyfikacja do faktury, k.53)

W dniu 20 lipca 2012r. (...) sp. z o.o. w W. przeniosła na powoda wierzytelność do strony pozwanej o wypłatę odszkodowania z tytułu zaistniałej szkody, w tym o pokrycie kosztów transportu i parkowania - niewypłaconego do daty przelewu, a także ewentualnie wierzytelności o zapłatę odsetek, kosztów postępowania sądowego i egzekucyjnego.

(dowód: umowa przeniesienia uprawnień z 20.07.2012r., k.19)

Pozwana zapłaciła powodowi odszkodowanie z tytułu poniesionych kosztów parkowania w kwocie 2 452,52 zł w dniu 13 września 2012r. Odmówiła natomiast pokrycia kosztów holowania / transportu pojazdu.

(dowód: okoliczności bezsporne;

pismo pozwanej z 13.09.2012r. w aktach szkody (...))

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie.

Strona pozwana nie kwestionowała w sprawie swojej odpowiedzialności za szkodę poniesioną przez powoda wskutek zdarzenia z dnia 4 kwietnia 2012r. Zarzucała jednak, że treść umowy ubezpieczenia wyłącza z zakresu odpowiedzialności pozwanej koszty holowania pojazdu, które mieszczą się wyłącznie w opcji świadczeń dodatkowych (jak: holowanie, pojazd zastępczy, „D. to D.”), ewentualnie w ubezpieczeniu (...) - które nie zostały przez ubezpieczającego zakontraktowane.

Analizując treść łączącej strony umowy ubezpieczenia Autocasco Sąd ustalił, iż zgodnie z § 6 ust.1 pkt 2 OWU zakres podstawowy ubezpieczenia obejmował także zwrot uzasadnionych okolicznościami danego zdarzenia kosztów holowania lub transportu uszkodzonego pojazdu z miejsca zdarzenia, pod warunkiem, że usługi te nie mogły być świadczone w ramach posiadanego przez ubezpieczonego ubezpieczenia (...). (...) S.A. w ramach zakresu podstawowego miało jednak zwracać te koszty tylko do wysokości 10 % sumy ubezpieczenia, który to limit nie miał zastosowania w przypadku opcji „D. to D.” oraz pakietu świadczeń z § 10 pkt 1 i 2 OWU (§ 6 OWU).

Pozwana zarzucała m.in., że z treści tego zapisu wynika, że uzupełnia on jedynie posiadane ubezpieczenie (...) Pomoc, a zatem – jak należy rozumieć ten zarzut – § 6 ust.1 pkt 2 OWU wchodził do treści umowy dopiero po wykupieniu ubezpieczenia (...). Ze stanowiskiem takim nie sposób się zgodzić. Rację należy bowiem przyznać powodowi, który wywodził, iż wskazane postanowienie OWU z mocy art.805 § 4 k.p.c. w zw. z art.3851 – 3853 k.p.c. podlega wykładni z uwzględnieniem zasad dotyczących umów zawartych z konsumentem, przy czym na gruncie prawa polskiego, i to nie tylko w zakresie stosunków z udziałem konsumentów (art.385 § 2 k.p.c.), wątpliwości należy tłumaczyć na niekorzyść strony, która zredagowała umowę. Ryzyko wątpliwości wynikających z niejasnych postanowień umowy, nie dających usunąć się w drodze wykładni, powinna ponieść zatem strona, która zredagowała umowę (tak SN w wyroku z dnia 21 czerwca 2007r., IV CSK 95/07). W ocenie Sądu analiza językowa sformułowania z § 6 ust.1 pkt 2 OWU: „pod warunkiem, że usługi te nie mogły być świadczone w ramach posiadanego ubezpieczenia (...)” nie wskazuje bynajmniej jednoznacznie, że zakres podstawowy ubezpieczenia co do kosztów holowania / transportu dotyczy tylko tych ubezpieczonych, którzy mają wykupione ubezpieczenie (...). Gdyby tak było, sporne sformułowanie powinno mieć postać: „pod warunkiem, że ubezpieczony posiada także ubezpieczenie (...), w ramach którego jednak te usługi nie mogły być świadczone”. Zatem należało ocenić, że cel wprowadzenia przez stronę pozwaną do § 6 ust.1 pkt 2 omawianego zapisu nie został należycie ujawniony ubezpieczającemu, zatem nie można się nim kierować przy wykładni umowy (art.65 § 2 k.c.). Na marginesie wskazać należy, że zgodnie z wykładnią językową sporny zapis wydaje się raczej sugerować wewnętrzny sposób rozliczeń ubezpieczyciela pomiędzy funduszami dotyczącymi różnych zakresów ubezpieczeń, nie zaś ograniczenie odpowiedzialności za koszty holowania i transportu w ramach podstawowego zakresu ubezpieczenia AC dla klienta korporacyjnego. Również adresowanie istotnych OWU do klienta korporacyjnego czyni zasadnym przekonanie, że niektóre jego zapisy mogą być korzystniejsze niż w przypadku polis dotyczących przeciętnego prywatnego użytkownika pojazdu.

Niczym nieuzasadniona jest natomiast wykładnia wskazująca na objęcie odpowiedzialnością ubezpieczyciela kosztów holowania / transportu tylko w przypadku wykupienia przez ubezpieczającego dodatkowych opcji „holowanie”, czy „D. to D., skoro w przypadku tych opcji m.in. brak ograniczenia odpowiedzialności do 10 % sumy ubezpieczenia – jak w § 6 ust.2 OWU.

Strona pozwana zarzucała również, że w świetle wskazanego przez powoda zapisu § 6 ust.1 pkt 2 OWU zwrot uzasadnionych kosztów dotyczy holowania (transportu) uszkodzonego pojazdu z miejsca zdarzenia, co ma na celu zapewnienie ubezpieczonemu zwrotu wydatków potrzebnych do usunięcia pojazdu z miejsca kolizji drogowej i jego przetransportowania do miejsca określonego w posiadanej opcji (najczęściej do warsztatu napraw wg opcji „D. to D.” lub (...) Pomoc). Tymczasem żądanie powoda dotyczy kosztów sprowadzenia pojazdu do kraju (z parkingu w E.) dwa miesiące po zdarzeniu. Również taka obrona nie zasługuje w ocenie Sądu na uwzględnienie. W szczególności wskazać należy, iż istotny § 6 ust.1 pkt 2 OWU nie określa miejsca docelowego holowania / transportu w inny sposób niż poprzez „uzasadnione okoliczności danego zdarzenia”; nie definiuje też pojęcia miejsca zdarzenia. Tymczasem okoliczności sprawy jednoznacznie wskazują, że wprawdzie wypadek miał miejsce na autostradzie, jednakże pojazd został oddany do dyspozycji powoda przez niemiecką Policję dopiero na pobliskim płatnym parkingu, przy czym, gdyby do takiego oddania doszło już na autostradzie, powód teoretycznie mógłby zdecydować o niezwłocznym i bezpośrednim odtransportowaniu pojazdu do Polski. Stąd zdaniem Sądu ubezpieczyciel nie może bronić się w sprawie twierdzeniem, że w takich okolicznościach sprawy miejscem zdarzenia był wyłącznie rów przy autostradzie, jak również zarzutem, że jakikolwiek wpływ na odpowiedzialność ubezpieczyciela może mieć upływ 2-miesięcznego okresu pomiędzy zdarzeniem a czynnością holowania / transportu.

Strona pozwana zarzuciła wreszcie, że skoro w świetle OWU wystąpiła szkoda całkowita, to oznacza to, iż naprawa pojazdu była ekonomicznie nieuzasadniona, a zatem brak racjonalnych powodów do pokrywania kosztów transportu pojazdu z parkingu w Niemczech do warsztatu napraw w kraju. Ze stanowiskiem takim nie sposób się zgodzić. Powód nie miał obowiązku sprzedaży uszkodzonego pojazdu w Niemczech, a tym bardziej jego naprawy na tamtym terenie. Rzeczą powszechnie znaną są wyższe ceny usług naprawczych (i w zasadzie każdych innych) w Europie Zachodniej niż w Polsce. P. K. należycie uzasadnił w ocenie Sądu powody, które zaważyły na jego decyzji o sprowadzeniu pojazdu do Polski i jego naprawie (k.55v.-56). Znajdują one oparcie także w art.7095 § 3 k.c. Zatem sposób likwidacji szkody przez pozwaną (szkoda całkowita) należało widzieć tylko w kontekście czysto rachunkowym i wynikającym z umowy stron, co nie mogło mieć jednak wpływu na ocenę o istnieniu w związku ze sporym zdarzeniem okoliczności uzasadniających holowanie / transport pojazdu.

Strona pozwana natomiast nie kwestionowała – po przedstawieniu jej specyfikacji do faktury Vat nr (...) – poniesionych przez powoda kosztów transportu uszkodzonego pojazdu (art.230 k.p.c.).

Mając powyższe na uwadze, na podstawie umowy ubezpieczenia AC, przelewu wierzytelności i przywołanych w treści uzasadnienia przepisów orzeczono, jak w pkt I sentencji wyroku z dnia 16 kwietnia 2014r. Odsetki ustawowe zasądzono na podstawie art.481 k.c. – początkowa data ich naliczania była między stronami bezsporna.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art.98 § 1 i 3 k.p.c. Obejmują one poniesione przez powoda koszty sądowe (opłata stosunkowa od pozwu w kwocie 549 zł), wynagrodzenie adwokata według minimalnej stawki (2 400 zł) oraz opłatę skarbową od pełnomocnictwa procesowego (17 zł).